வாசிப்பு மனிதனைப் பூரணமாக்கும்

 

பொதுஅறிவுடன் மொழிவளத்தையும் வளர்ப்பது வாசிப்புப் பழக்கம்! 

வாசிப்பின் ஊடாகவே ஒருவன் பூரண  மனிதனாகலாம். வாசிப்பின் ஊடாகவே அறிவுடைய சமூகத்தை உருவாக்கலாம்.  வாசிப்பின் ஊடாகவே அறிவுசார் உலகத்தைப் புரிந்து, அதனோடு சேர்ந்து போகலாம்.  தற்கால இலக்கியப் போக்குகளை அறிந்து ரசிக்கவும், சிறந்த நவீன  இலக்கியங்களைப் படைக்கவும் வாசிப்பு மிகவும் அவசியம்.

பண்டைக் காலத்தில் தமிழையும் தமிழ் இலக்கியங்களையும் சங்கம்  வளர்த்து பாதுகாத்தவர்கள் தமிழர்கள். இலங்கையில் மட்டுமல்ல, புலம்பெயர்  நாடுகளிலும் தமிழ்ப் பணியை எம்மவர்கள் திறம்படச் செய்து  கொண்டிருக்கின்றனர். தமிழ்மொழியைப் பொறுத்தவரை நிறைய நூல்கள்  வெளிவருகின்றன. அவையெல்லாம் தரமானவையா என்றகேள்வி எழுகின்றது.

காலத்தைக் கடந்த இலக்கியங்கள் படைக்கப்பட வேண்டும். அது எமது  நாட்டு  எழுத்தாளர்களினாலும் எதிர்கால சமுதாயத்தாலும் நிச்சயம் முடியும்.  இப்பொழுது ஊடகங்களும் எழுதுபவர்களும் தமிழ்மொழியை சரியாக எழுதவோ  உச்சரிக்கவோ தெரியாதவர்களாக இருக்கின்றனர். சரியென்று எண்ணிக் கொண்டு தவறான  சொற்பிரயோகங்களை பிரயோகிக்கின்றனர். இதற்குக் காரணம் தமிழ்மொழிப்  பயிற்ச்சி மக்களிடையே மிகக் குறைவாக இருப்பதும் ஆங்கிலமொழியின் மோகமாகவும்  இருக்கலாம்.

எல்லோரும் நூல் வெளியிடுவது போல் நாமும் வெளியிட வேண்டும் என  நினைக்கக் கூடாது. தரமான நூல்களைப் படைக்க வேண்டும். ஒரு நூலை  வெளியிட்டாலும் அது இலக்கிய உலகில் அதிர்வையும் மாற்றத்தையும் ஏற்படுத்த  வேண்டும். இப்பொழுது தாங்கள் எழுதுகின்ற கவிதைகள்  எல்லாம் கவிதைகள்தானா,   கதைகள் எல்லாம் கதைகள் தானா என்று தெரியாமல் பணம் இருந்தால் நூல்  வெளியிடலாம் என்னும் நிலைமை இன்று இருக்கின்றது. எல்லோரும் நூல்  வெளியிடலாம். முதலில் அவர்கள் தமிழ்மொழியில் பயிற்சி பெற வேண்டும். மொழிப்  பயிற்சி மிக முக்கியமானது. தமிழ்மொழியில் சரிவர எழுத வேண்டும்.  மூத்தமொழியை, வளமான மொழியை தாய்மொழியாகக் கொண்டிருக்கும் தமிழர்கள்  அம்மொழியை மேலும் வளர்ப்பதற்கு தங்களாலான முயற்சியைச் செய்ய வேண்டும்.

முன்பு இலங்கைத் தமிழ் அறிஞர்கள் இந்தியாவிற்குச் சென்று இந்திய  அறிஞர்களுக்குக் கூட தமிழ் கற்பித்திருக்கின்றார்கள். அவர்களில் முத்தமிழ்  வித்தகர் சுவாமி விபுலானந்தர் குறிப்பிடத்தக்கவர்.  தாய்மொழியின் பெருமையை  ஒவ்வொருவரும் கட்டிக் காக்க வேண்டும்.

இளம் சந்ததியைப் பொறுத்தவரை வாசிப்புப் பழக்கம் வெகுவாக இப்போது  குறைந்து விட்டது. அவர்களிடம் மட்டுமல்ல எல்லோரிடமும் குறைந்து விட்டது.  தமிழ் மொழியை பல்கலைக்கழகம் சென்றுதான் கற்க வேண்டிய அவசியமில்லை. நல்ல  நூல்களை வாசிக்கப் பழகிக் கொண்டால் தமிழ்மொழி கைவரப் பெறும். எவ்வளவுக்கு  வாசிக்கின்றோமோ அவ்வளவிற்கு மொழியின் வளம் பெருகும். பிள்ளைகளின் வாசிப்பு  பழக்கத்தை பெற்றோர்  தூண்ட வேண்டும்.

தரமான படைப்புகள்  மக்கள் மத்தியில் என்றும் பேசப்படும்.  சமூகத்தோடு ஒன்றித்து எழுத வேண்டும். இன்று நவீன சாதனங்களின் வருகையினால்  வாசிப்புப் பழக்கம் குறைந்து விட்டது. குறிப்பாக இளம் பிள்ளைகளின் நேரத்தை  கைத்தொலைபேசிகள் ஆக்கிரமித்துள்ளன. இதில் தேவையில்லாத விடயங்களை தேடி தமது  எதிர்காலத்தை வீணடித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். பிள்ளைகள் கெட்டுப் போவதற்கு  மறைமுகமாக பெற்றோர்களே காரணமாக இருக்கின்றனர். பிள்ளை வளர்ப்பு என்பது  அடுத்த சந்ததிக்கு ஒரு சவாலாக இருக்கப் போகிறது.தமிழ் எழுத்தாளர்கள்  சத்தமில்லாது பல சாதனைகளைச் செய்து கொண்டிருக்கின்றனர். இவர்களது எழுத்துப்  பணிகள், இலக்கியப் பணிகள் ஊடகங்களில் அதிகமாக வெளிவருவது  குறைவாகவேயுள்ளது. சிலர் பேரளவில் நூல் ஒன்றை வெளியிட்டு ஒரு கடை  முதலாளிக்கு அல்லது அரசியல்வாதிக்கு  முதற்பிரதியை வழங்குகின்றனர்.  வாசிப்போடு, எழுத்தோடு தொடர்பில்லாத ஒருவருக்கு நூல் ஒன்றை வழங்குவதால்  எவ்வித பிரயோசனமுமில்லை. எழுதப்படுகின்ற எமது நூலகள் வாசிக்கப்ப டவேண்டும்.  அதுவே ஒரு எழுத்தாளனுக்கு ஆத்ம திருப்தியைக்கொடுக்கும். முன்பு இலங்கைத் தமிழ்

அறிஞர்கள் இந்தியாவிற்குச் சென்று இந்திய அறிஞர்களுக்குக் கூட தமிழ் கற்பித்திருக்கின்றார்கள்.

அவர்களில் முத்தமிழ் வித்தகர் சுவாமி விபுலானந்தர் குறிப்பிடத்தக்கவர்.

ஆசிரியர் தினம்

 

அறிவொளி ஊட்டும் நல் ஆசானே

----------------------------------------------------------

அகிலம் அறிவைக் கௌரவிக்குமுகமாக ஆசிரியர்களையே கௌரவிக்க எண்ணியது. அதன் பலனே வருடா வருடம் ஒக்டோபர் 06 ஐ உலக ஆசிரியர் தினமாகப் பிரகடனம் செய்து கொண்டாடி மகிழ்கிறது. ஆசிரியர் கொண்டாடப் படுவதும், ஆசிக்கப் படுவதும் அறிவைக் கொண்டாடுவதற்கு ஒப்பான தார்மீகப் பணியே எனலாம். ஏனெனில் உலகில் அறிவுத் தொழில் (knowledge works) செய்யும் உன்னத பாக்கியம் பெற்றவர்கள் ஆசிரியர்கள் மட்டுமே.

கிரேக்க வரலாற்றில் பல சமூக மாற்றங்களும், பல் துறைசார் முன்னேற்றங்களும் ஏற்பட ஆசிரியர்களே காரணமாக இருத்தார்கள். எல்லா கல்வி வல்லுனர்களும் ஆசிரியராகவே வாழ்ந்தார்கள். (Living as teacher) ஆசிரியர் சோக்ரடீஸ், அவர் மாணவன் பிளேட்டோ, அவர் மாணவன் அரிஸ்டோட்டில் என ஆசிரியர்களாக உருவானார்கள். உலகை ஆண்ட மகா அலக்சாந்தரை உருவாக்கியவர் அரிஸ்டோட்டில் என்ற மிகப் பெரும் ஆசான் தான்.

இவர்களை உலகம் இன்னும் நினைவு கூரக் காரணமே ஆசிரியம் எனும் மகத்துவமான பணியே தான்.

உலகில் நிகழும், நிகழ்த்தப்படும் மாற்றங்கள், வியப்புகள் அத்தனையும் நிகழ்த்தப்படுவது எங்கோ ஒரு மூலையில் தன்னலம் கருதாமல் ஓர் ஆசானால் உருவாக்கப்பட்ட அந்த மாணவச் சமூகத்தினால் தான் என்பதை வைத்தே அதனை ஒரு தினத்துக்கு மாத்திரம் மட்டுப்படுத்தக்கூடாது என்பது எமது வாதம். உலகில் வாழ்கின்ற ஒவ்வொரு ஜீவனுக்கும் பின்னால் ஓர் ஆசான் இருக்கிறான் என்பதே யதார்த்தமாகும்.

ஒரு சமூகம் அதி உன்னத நிலை அடைந்து இருந்தால் நிச்சயமாக அதன் பின்னால் ஆசிரியர் சமூகம் இருப்பதாக அர்த்தம். ஒரு சமூகம் தாழ்ந்து போனால் ஆசிரியர் சமூகம் தனக்கான பணியை சரிவர செய்திடவில்லை, அல்லது ஆசிரியர்கள் சரியாக சமூகத்தால் கணிக்கப்பட வில்லை என அர்த்தம். வேறு எந்த துறையை விடவும் அதிக பொறுப்புக்களும், அதிக முக்கியத்துவமும் நிறைந்தது ஆசிரியமே (pedagogy). காரணம் அறிவு, திறன், மனப்பாங்கு என்ற மனித உருவாக்கப் பணியைச் செய்வது ஆசிரியர்களே.

மாணவர்களைப் பெற்றோர் ஆசிரியர்களிடம் ஒப்படைக்கிறார்கள். ஆசிரியர் அந்த மாணவனுக்கு இந்த வியாபித்த உலகத்தையே ஒப்படைக்கிறார். அவனைக் கண்களைத் திறந்து சரியானதைப் பார்க்கும் திறனை உடையவனாக ஆசிரியரே உருவாக்குகிறார்.

ஒரு மாணவன் ஆசிரியரிடம் வரும் தருணத்தில் வெறும் களி மண் குவளையாய் மட்டுமே உள்ளான். அவனை தேவையான வடிவில் வார்ப்பது ஆசிரியனின் பணியாக உள்ளது. தெளிவான, சிறப்பான மாணவ சமூகத்தை உருவாக்குவதில் ஆசிரியர்களின் பங்கு முதன்மையானது என்பதை இங்கு யாரும் மறுக்க முடியாது. அதிலும் ஆரம்பப் பள்ளி ஆசிரியர்களின் உழைப்பினை தான் நாம் அதிகம் பாராட்ட வேண்டும்.

யுனெஸ்கோவினால் பிரகடனப்படுத் தப்பட்ட ஆசிரியர் தினம் 1994 ஆம் ஆண்டு ஒக்டோபர் 6 ஆம் திகதி முதல் தடவையாக இலங்கையில் கொண் டாடப்பட்டது. சமூகத்தின் ஏணிகளாகவும் தோணிக ளாகவும் இருந்து வழியேற்பட பாலங்களாய் அமைந்துள்ள ஆசிரியர்களது பல்வேறு பிரச்சினைகளும் ஆராயப்பட வேண்டிய நாள் இன்றாகும்.

ஆசிரியம் ஒரு தொழிலல்ல (Job). அது ஒரு சமூகப் பணிப் பண்பு கொண்ட ஒரு தொழின்மை (Missionary) ஆகும். வீட்டில் ஒவ்வொரு பெற்றோரும் ஆசிரியராக தன் பிள்ளைக்கு வழி காட்டுகின்றனர். ஆனால் பாடசாலையிலே ஒவ்வொரு ஆசிரியரும் பெற்றோராக மாறி வழி நடாத்துகின்றனர். ஆசிரியர்கள் மென்மை (Softness), கவனிப்பு (Care), அன்பு (Love), மனோதிடம் (Mental Strength), நம்பிக்கை (Confidence) ஆகிய கொடைகளை மாணவர்க்கு வழங்குகின்றனர்.

ஆசிரியர்கள் தொழிலில் கொண்டிருக்க வேண்டிய அடிப்படையான மனப்பாங்குகளைப் பின்வருமாறு கூறலாம். 

1) தொழின்மைசார் திருப்தி (Professional Satisfaction).

2) கற்பித்தலில் ஆர்வம் (Teaching Enthusiasm).

3) சேவை மனப்பாங்கு (Non Profits)

4) பேரார்வம் (Passion)

5) நேர்மைய சிந்தனை (Positive Thinking)

6) இற்றையோடு இணைந்திருத்தல் (Updates)

ஆசிரியத் தொழில் எவ்வாறு அமைய வேண்டும் என அதன் ஆங்கில எழுத்துக்களின் ஊடகவும் விளக்க முடியும். ஆசிரியம் எவ்வாறான தன்மைகளை தன்னில் கொண்டிருக்க வேண்டும் என்ற விடயத்தினை Teacher என்ற ஆங்கிலப் பதமானது உணர்த்தி நிற்பதனை நாம் காணலாம்.

T - Training  - பயிற்சி

E - Education  - கல்வி

A - Ability - திறமை

C - Creativity - படைப்புத் திறன்

H - Humansim - மனிதம்

E - Efficiency  - வினைத்திறன்

R - Reformer  - சீர்திருத்தவாதி

ஆகவே ஆசிரிய சீர்திருத்தவாதிகளான நாம் எமது பிள்ளைகளாக எம்மிடம் ஒப்படைக்கப்பட்ட மாணவர்களை கருதுவோம். அவர்களுக்கு தமது பெறுமதியினை உணரச் செய்வோம். நாளைய உலகின் தலையெழுத்துக்களை தீர்மானிப்பவர்கள் நீங்கள் தான் என்பதை உணரச் செய்வோம். அதற்காக அவர்களை தயார் செய்வோம். 

உலகளாவிய குழந்தை உரிமைச் சட்டங்கள், ஊடகங்களின் பிரமாண்டமான வளர்ச்சி, மனித உரிமை மீறல் குறித்த பொது அக்கறை இவற்றின் விளைவாகவே கல்வியில் மாற்றங்கள் முன்மொழியப்பட்டுள்ளன என்பதை ஆசிரியர்கள் உணர வேண்டி உள்ளது. ஆசிரியராக ஒருவர் தனது பணியைத் தக்க வைக்க தனது துறை அல்லது பாடத்தில் சிறந்த அறிவைப் பெற்றிருந்தால் மட்டுமே போதாது. அவருக்கு வகுப்பறை உளவியல் தேவை, நேரிடை நடத்தை பாறிகள் பற்றிய அறிவு (Positive Discipline), ஆசிரியர்- மாணவர் உறவு குறித்த உளவியல், மாணவர்கள் ஒழுங்கு மீறி ஏன் நடக்கிறார்கள் தடுக்கும் உத்திகள் சார் அறிவு ஆசிரியர்க்கு இன்றியமையாதவை.

மாணவர் கல்வியோடு பெற்றோர், சமுதாயம், கல்வி அதிகாரிகள் என்பன தொடர்பு பட்டாலும் ஆசிரியரே மிகவும் நெருங்கிய தொடர்பாளராக (Communicator) உள்ளார். ஆசிரியர் சிறந்த தயார்படுத்தலோடும், கல்வித் தொழிநுட்பத் திறனோடும், குறித்த பாடம் தொடர்பான அறிவுடன் பாடத்தைக் கற்க உள்ள ஒவ்வொரு மாணவன் தொடர்பாகவும் நன்கு தெரிந்து கொண்டு வகுப்பறைகளுக்குள் நுளையும் போதே மாணவன் உலகின் வியாபிப்பை அறிந்து கொள்கிறான். கல்வியின் சரியான இலக்கை அடைய வழி பிறக்கிறது.

ஆசிரியர்கள் எதிர்நோக்கும் சவால்கள்

----------------------------------------------------

1) பதவி ரீதியான பிரச்சினைகள்

2) சம்பள முரண்பாடுகள்

3) இடமாற்ற பிரச்சினைகள்

4) அரசியல் தலையீடுகள்

5) பயிற்சி, நிருவாக முரண்பாடுகள்

6) தொழில்ரீதியான மனழுத்தம் (Stresses)

7) தொழிற் சங்கப் பிரச்சினைகள்

ஆசிரியர் தினமான இன்று முதல் அரசும், கல்வித் துறை நிருவாகமும் ஆசிரியர் தொடர்பான பிரச்சினைகளிலிருந்து அவர்களை மீட்பதற்கு திடசங்கற்பம் பூண வேண்டும். ஆசிரியரைக் கௌரவிக்கும் சிறந்த முறைமைகள் உருவாக்கப் பட வேண்டும், ஆசிரியர்களின் சேம நலன் (Welfare) அதிகரிக்கப் பட வேண்டும். வளர்ச்சி அடைந்த நாடுபளைப் போன்று ஆசிரியம் மேலோங்க வேண்டும்.

உலகில் இன்று மக்கள் நலன், சேவை மனப்பாங்கு என்ற நிலை நடைமுறையில் தூர்ந்து போய்க் கொண்டிருக்கின்றன. அதற்கு பல்வேறு காரணிகள் செல்வாக்குச் செலுத்துகின்றன. முக்கியமாக முதலாளித்துவ யுகமே அதற்கான காரணியாக உள்ளது. பண மோகம் எதையுமே விட்டு வைக்க வில்லை. அது ஆசிரியர் சமூகத்தையும் பீடித்தே வருகிறது. பணத்தை நோக்கி ஓடும் பல ஆசிரியர்கள் இன்று உருவாகி விட்டதால் தனியார் கல்வி, (Tuition) , பகுதிநேரத் தொழில்களைச் செய்து கொண்டு (Side Business) ஆசிரியப் பணி புரிதல், அரசியல்வாதிகளோடு ஒட்டிக் கொண்டு ஆசிரியப் பணி பிரிதல் என்பன குறித்த தொழிலின் மகத்துவத்தைச் சிதைத்து வருகின்றன. அவர்களால் தொழிலில் முழுக் கவனம் செலுத்தக் கூடிய சம்பளமும் பெற முடியாதிருக்கிறது. 

பல சிறந்த நல்ல ஆசிரியர்கள் இன்றும் உள்ளார்கள். பணியை அர்ப்பணத்தோடு செய்து வருகிறார்கள். பல சவால்களுக்கு அவர்கள் இலக்காகிக் கொண்டு பொறுமையோடு மாணாக்கருக்காக உழைக்கும் அவர்களை சமூகம் என்றும் கௌரவித்தே வருகிறது.

சமூகம் ஒரு பாடசாலையின் முழுப் பொறுப்பையும் ஆசிரியர் சமூகத்தின் மீது சுமத்தி விட்டு பெறுபேற்றை எதிர்பார்க்காது பாடசாலைக்கும், ஆசிரியர்க்கும் உதவிக் கரம் நீட்ட முன்வர வேண்டும். ஆசிரியர்களோடு சுமுகமான பரஸ்பர உறவைப் பேணும் நிலை வேண்டும். ஆசிரியர்கள் இன்னும் ஒரு படி மேலே சென்று மதிக்கப்பட வேண்டும். ஆசிரியர்களுக்காகப் பேசும் சமூகக் குரல்கள் ஓங்கி ஒலிக்க வேண்டும். ஆசிரியர் நலன் வேண்டிய பிரார்த்தனைகள் சமூகத் தளத்திலிருந்து ஒலிக்க வேண்டும். நல்லாசான்கள் மனத் தாக்கத்துக்கு உட்படும் போது சமூகம் ஆசிரியர்களுக்கு எதிரான உரிய அதிகாரத் துஷ்ப்பிரயோகத்திற்கு எதிராக கிளர்ந்தெழ வேண்டும்.

ஆரம்பக்கல்வி

ஆரம்பக்கல்வி என்பது எதிர்கால தலைவர்களை சிறந்த முறையில் உருவாக்குவதில் அச்சாணியாகத் திகழ்கிறது. அது சிறப்பாக அமைந்தால் தான் எதிர்கால இலக்குகளும் வெற்றிவாகை சூடும் என்று கூறுவதில் ஐயமில்லை. இதை அடிப்படையாகக்கொண்டே திட்டங்கள் ஒழுங்கமைக்கப்படுகின்றன. முன்பள்ளிக்குச் சென்ற குழந்தைகள் 5 வயதுககுப் பின் ஆரம்ப பாடசாலைக்குள் நுழைகின்றனர். இவர்கள் உள்ளத்திலும் உடலிலும் சிறுவர்கள். ஆதலால் இவர்களுடன் உரையாடுவதும் பழகுவதும் மென்மையானதாகக் காணப்பட வேண்டும். அப்போதே பிள்ளை அச்சமடையாமல் கல்வி கறக முன்வரும் பிள்ளையைப் பார்த்து அதட்டாமல் ஆசிரியர்களும் பெற்றோர்களும் நல்ல முறையில் அணுக வேண்டும். இக்காலப்பகுதியில் பாடசாலைகளில் குறைந்தளவு நேரமே கல்வி கற்பர். அதிகளவான நேரத்தை வீட்டில் பெற்றோர்களுடனேயே கழிப்பர். இந்நிலையில் பிள்ளைகளின் வளர்ச்சியில் பெற்றோர்கள் அதிக செல்வாக்குடையவர்களாகக் காணப்படுவதை நாம் அறியலாம்.

சிறுபிள்ளைகளை பெற்றோர்கள் சுதந்திரமாக விட வேண்டும். இதனை பாரதியார் மிகத் தெளிவாகக் குறிப்பிடுகிறார்.

“ஓடி விளையாடு பாப்பா- நீ

ஓங்திருக்கலாகாது பாப்பா

கூடி விளையாடு பாப்பா- ஒரு

குழந்தையை வையாதே பாப்பா

காலை எழுந்தவுடன் படிப்பு

பின்பு

கனிவு கொடுக்கும் நல்ல பாட்டு

மாலை முழுவதும் விளையாட்டு-

இதை

வழக்கப்படுத்திக் கொள்ளு

பாப்பா”

இவ்வாறு பிள்ளைகள் சுதந்திரமாக இருக்கும் பட்சத்திலேயே உடலபிவிருத்தி, சமூக மனவெழுச்சி அபிவிருத்தி என்பன பிள்ளைகளிடத்தில் தோன்றும். தாய் தந்தையர் பிள்ளையுடன் அன்புடனும் அரவணைப்புடனும் இருத்தல் வேண்டும். அப்போதே அவர்களும் அவ்வாறான மனநிலையைப் பெறுவர். நல்ல கதைகளையும் கருத்துக்களையும் கூறுவதனால் அகமகிழ்ந்து அதனூடாக பல எண்ணக்கருக்களை வளர்த்துக் கொள்வர்.

குழந்தைப் பருவத்திலிருந்து பிள்ளைப் பருவத்தில் பாடசாலைக்கு வரும் மாணவர்களுக்கு சமூக மனவெழுச்சி சார் விருத்தி, அறிவாற்றல் விருத்தி, ஆக்கத்திறன் விருத்தி போன்ற பல விருத்திகளை மேம்படுத்த ஆசிரியர்கள் கவனமெடுத்தல் வேண்டும். “இளமையிற் கல்வி சிலையில் எழுத்து” என்பதற்கிணங்க சிறுவயதிலேயே பிள்ளைகள் ஆர்வமாய் இருக்கும் துறைகளை இனங்கண்டு அத்துறையினூடாக அவர்களை வளர்த்தெடுக்க வேண்டும்.

பாடசாலை காலத்தில் மைற்கல்லாக திகழும் ஆரம்பக்கல்வியானது வாசிப்பு, எழுத்து, கணிதம் ஆகியவற்றை கற்பிப்பதோடு கீழ்படிதல், ஒழுக்க விதிமுறைகள், பிள்ளைகளிடம் அடங்கியுள்ள விசேட சமாத்தியம், உள்ளார்ந்த ஆற்றல் ஆகியவற்றை இனங்கண்டு அவற்றை அபிவிருத்தி செய்ய வேண்டும். பிள்ளையின் அறிவை மேலும் விருத்தி, செய்வதற்காக சிந்தித்து வினாக்களைப் பிறப்பித்து அவற்றிற்கான பதில்களை கண்டுபிடிக்கும் ஆற்றலை வளர்க்க வேண்டும். மனதைக்’ கொண்டும் கரத்தைக் கொண்டும் கற்பனையால் உருவாகும் ஆற்றலை விருத்தி செய்தல் வேண்டும். தானாகவே அறிவைப் பெற்று அவ்வறிவை பிரயோகம் செய்யும் முறையைக் கற்றுக்கொள்ள வழிப்படுத்தல் அவசியம். முதியோர், ஆசிரியர் மற்றும் பிள்ளைகள் ஆகியோருக்கு ஆதரவளித்து கணம்பண்ணும் வழக்கத்தை வளர்த்தல், வேறுபட்ட கலாசாரங்களையும் மற்றவர்களின் கருத்துக்களையும் புரிந்துணர்ந்து அவற்றுக்கு மதிப்பளித்து நடக்கும் பண்பை வளர்த்தல் மனிதர்கள் தாவரங்கள், விலங்கினங்கள் உட்பட சுற்றாடலைப் பாதுகாக்கும் பண்பை ஓங்கச் செய்தல் இவ்வாறாக அடிப்படை இலட்சியங்களை உள்ளடக்கியதாகவே ஆரம்பக்கல்வி வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது.

கல்வியாளர் மரியா மொண்டிசோரியின் கருத்துப்படி பிள்ளைகட்கு “சூழலுடன் பொருந்தி வாழக்கூடிய தனி ஆற்றல்களை வளர்க்கும் விளையாட்டு மூலமான தொடர் செயற்பாட்டுக் கல்வி அவசியம்” எனக் குறிப்பிடுகின்றார். எனவே நாமும் இதனைக் கருத்திற்கொண்டு செயற்பட வேண்டியவர்களாகின்றோம். அறிஞர் ஜோன் ரூசோ குறிப்பிடுகையில் “பிள்ளையை இயற்கையுடன் சங்கமிக்க விட வேண்டும்” என்கிறார். அதனூடாக நாம் பிள்ளையை கற்பிக்க முயல வேண்டும் எனவும் குறிப்பிடுகின்றார். எனவே இவ்வாறான கருத்துக்களின் அடிப்படையில் எமது ஆரம்பக் கல்வி கட்டமைக்கப்பட வேண்டியது தேவையான ஒன்றாகும். இன்று இலங்கையில் நடைமுறைப்படுத்தப்படும் புதிய கல்வி சீரதிருத்தத்திற்கமைய விளையாட்டு மூலமான கல்வி முதனிலைப்படுத்தப்படுவது குறிப்பிடத்தக்க அம்சமாகும்.

ஆரம்பக் கல்வியில் மாணவர்கள்

எதிர்நோக்கக்கூடிய பிரச்சினைகள்

1. பயிற்சிபெற்ற ஆசிரியர்களின்மை

2. பாடசாலைகளில் பெளதீகவளப் பற்றாக்குறை. மேசை, தளபாடங்கள் இல்லை. கட்டட வசதியின்மை.

3. போசாக்கு குறைபாடு

4. சுகாதாரப் பிரச்சினைகள்

5. மனித வளப் பற்றாக்குறை

6. சூழல் பிரச்சினைகள்

7. பெற்றோரின் அக்கறையின்மை

8. சமூக ஒத்துழைப்பு இல்லாமை

எமது சமூகத்திலுள்ள இவ்வாறான பல விடயங்களைக் கருத்திற் கொண்டு பிரச்சினைகள் காணப்படும் இடத்து அவற்றை நிவர்த்தி செய்து கல்வியை விருத்தி செய்யக்கூடியதாக இருத்தல் வேண்டும். அப்போதே திறமுடைய எதிர்கால நல்லவர்களை எமது சமூகம் காணும். பிள்ளைகளுக்கு குழுமுறைக் கல்வி, அபிநயக்கல்வி, செயற்பாட்டுக்கல்வி, விளையாட்டுக் கல்வி, சூழலுடன் இசைவாக்கம் அடையும் கல்வி முதலானவற்றை வழங்கியும் அவற்றோடு அழகியற் கலைகளினூடாக விருத்தி பெறச் செய்து அறிவாற்றல் விருத்தி பெறச் செய்ய வேண்டும். பாடசாலையின் இச்செயற்பாடுகளுக்கு பெற்றோர்களும் பக்கபலமாக இருத்தல் வேண்டும். எனவே எமது சமூகத்திலுள்ளோர்களுக்கும் இவற்றைக் கருத்திற் கொண்டு செயற்பட்டு ஆரம்பக் கல்வியை விருத்தியடையச் செய்ய வேண்டியவர்களாகின்றோம்.

எனவே ஆரம்பக் கல்வியின் அத்திவாரம் ஒழுங்காகவும் கரிசணையோடும் செப்பனிடப்பட்டால் தான் உயர் நிலைக்கல்வியின் வளர்ச்சி சீராகக் காணப்படும். ’ஈன்ற பொழுதில் பெரிதுவக்கும் தன் மகனைச் சான்றோன் எனக் கேட்ட தாய்” என்றார் திருவள்ளுவர். இதனால் பெற்றோர்களின் நீண்டநாள் கனவும் கூட நிறைவேறும் தருணம் உருவாகிறது. 

தலைமைத்துவம்

தலைமைத்துவம் என்பது மனிதர்களை நெறிப்படுத்தி, இலக்குகளை அடைந்து கொள்வதற்காக அவர்களை இயக்கும் திறமையாகும். 'திறமை வகித்தல்' என்பது 'நிர்வகித்தல்' என்பதிலிருந்து வித்தியாசப்படுகின்றது. ஒரு விடயத்தை சிறப்பாக நிறைவேற்றவும் சிறந்த விளைவுகளைப் பெற்றுக் கொள்ளவும் துணைபுரிகின்ற குறிப்பிட்ட சில திறமைகளே நிர்வாகமாகும். தலைமைத்துவ திறமை மனிதனில் இயல்பாக உள்ளதும் தேடி வளர்த்துக் கொள்வதுமாகும். இதற்கு மாற்றமாக தலைமைத்துவப் பண்புகளை அனுபவம்,முயற்சி,கற்றலினூடாகவும் பெற்றுக் கொள்ள முடியும்.

ஒரு மனிதனிடத்தில் தலைமைத்துவப் பண்புகள் அதிகரிக்கும் போது, சிறந்த தலைமைத்துவ ஆளுமையை நோக்கிச் செல்லும் வேகம் விரைவாக இருக்கும். பயிற்சி கல்வி அனுபவங்களின் ஊடாக கிடைக்கும் தாக்கம் மேலானதாகக் காணப்படும். ஒருவனிடத்தில் தலைமைத்துவப் பண்பு மறைந்து விடுகின்ற போது அவன் தன்னிடம் தலைமைத்துவ ஆற்றல்களை வளர்த்துக் கொள்வதற்கு நீண்ட காலப் பயிற்சி தேவைப்படுகிறது. கல்வியும், பயிற்சியும்தான் தலைவர்களை உருவாக்குவதில் மிக முக்கிய காரணிகளாகும்.

யார் ஒருவரிடத்தில் இயல்பு, வழக்காறு, கல்வி ஆகிய மூன்று திசைகளினூடாகவும் ஆளுமை வளர்கின்றதோ அவன் சிறப்பின் உச்சத்தில் இருப்பான். சமூகத்திற்கு நெருக்கமானவனாகவும், சமூகத்தில் தலைமைத்துவத்தை தானாக பெற்றுக் கொள்ளக் கூடியவனாகவும் காணப்படுவான். நாளைய முன்னணி வீரர்களை உருவாக்குவதற்கான திட்டம் இவர்களினாலேயே திட்டமிடப்படுகின்றது. மனிதனின் அனைத்து செயற்பாடுகளும் வெற்றியை நோக்கிச் செல்ல முன்திட்டமிடல் செயற்பாடுகள் அவசியமானதாகும். திட்டமிடப்படாத செயற்பாடுகள் 'திசையறியாத படகினைப் போன்றவை' என்பதற்கு அமைவாக தலைமைத்துவ செயற்பாடுகள் முன்னணி வீரர்களை உருவாக்குவதற்காக திட்டமிடப்பட வேண்டும்.

மாணவச் செயற்பாடுகளில் ஈடுபடும் கல்விசார், கல்விசாரா தலைமைத்துவங்கள் நாளைய தலைவர்களையும் எதிர்கால அறிஞர்களையும் உருவாhக்குகின்ற பணியில் ஈடுபட்டிருக்கின்றோம் என்ற உணர்வுடன் செயற்பட வேண்டும். இப்பணியில் தமது முழுக் கவனத்தையும் திருப்ப வேண்டும். மாணவர்களின்திறமைகளையும் ஆற்றல்களையும் அவர்களது ஆரம்பக் கட்டத்திலிருந்தே கண்டெடுப்பதும் அவற்றை வளர்த்தெடுத்து அவற்றில் கரிசனை காட்டி ,சீரிய முறையில் அவற்றை நெறிப்படுத்துவதற்கான திட்டங்களைத் தீட்டி அவற்றின் பிரயோசனங்களைப் பெற்றுக் கொள்ளவும் வேண்டும்.

நாளைய முன்னனி வீரர்களை உருக்குவாக்குவது என்பது சிறந்த ஆற்றல்களையும், திறமைகளையும் கொண்ட உயர்தர பல்கலைக்கழக மாணவர்களை உள்ளடக்கிய சமூகங்களை உருவாக்குவதாகும். அத்துடன், அவர்களது திறமைகளை வளர்ப்பதையும் அவர்களை பயிற்றுவிப்பதையும் இலக்காகக் கொண்ட கல்வித் திட்டங்களுக்கேற்ப்ப, பொருத்தமான கண்காணிப்பாளர்களின் மூலம் அவர்களை நேரடியாகவே கண்காணிப்பதும் அவர்கள் மீது அதீத கரிசனை காட்டுவதுமாகும்.

பின்பு, அவர்களது ஆற்றல்களையும், சக்தியையும் பூரணமாகக் கண்டெடுத்து அவர்களை குறிப்பிட்ட சில குழுக்களாகப் பிரித்துக் கொள்ள வேண்டும். பல்வேறு துறைகளிலும், குறிப்பான துறைகளிலும் அவர்களது ஆற்றல்களை நெறிப்படுத்த வேண்டும். மேலும், உயர்தர மாணவர்களை அவர்களது ஆற்றலுக்கேற்ப பொருத்தமான கல்லூரிகளுக்கு வழிகாட்டுவதோடு, பல்கலைக்கழகப் பட்டதாரிகளை சமூகத்தில் தாக்கம் மிக்க இடங்களை நோக்கி நகர்த்துவதும் அவசியமாகும்.

ஏதிர்காலத் தலைவர்கள் படையிலிருந்து வெளியாகின்ற மாணவர்களிடமிருந்து உச்சப் பயன் பெறுவதற்கும் அவர்கள் சிறப்பு தேர்ச்சியடைந்த, சமூகத்தில் தாக்கம் செலுத்தக்கூடிய துறைகளை நோக்கி அவர்களை வழிநடாத்துவதற்குமான பூரணமான ஒரு திட்டத்தை முன்வைப்பதும் அவசியமாகும்.

பல்கலைக்கழகங்களிலும், கல்லூரிகளிலும் உயர்தர பாடசாலைகளிலுமுள்ள ஆசிரியத் தலைவர்களோடும் மாணவத் தலைவர்களோடும் கலந்துரையாடுவதன் மூலம் கற்றல் தொடர்பான பல்வேறுபட்ட ஆற்றல்கள், திறமைகள், ஏனைய தலைமைத்துவ ஆற்றல்கள் அனைத்தையும் கொண்ட சிறந்ததொரு குழுவைத் தெரிவு செய்துகொள்ள முடியும்.

தலைமைத்துவக் கொள்கைகள் சிறந்ததாகக் காணப்படும் பொழுதே பயன்மிக்க அறுவடையைப் பெற்றுக் கொள்ள முடியும். கொள்கைகள் சர்வாதிகாரப் போக்கைக் கொண்டு காணப்படும் பொழுது இலக்குகள் எட்டாக் கணியாகி விடும். ஹிட்லர் உலகில் பலம்வாய்ந்த தலைவராக காணப்பட்ட போதிலும் அவரின் தோல்விக்கான காரணம் அவரின் கொள்கையில் காணப்பட்ட சர்வாதிகாரமும், நெகிழ்சித்தன்மையற்ற போக்குமேயாகும். ஆகவே நாளைய முன்னணி வீரர்களை உருவாக்கும் பணியில் தலைவர்கள் சிறந்த பண்புகள், ஆற்றல்கள் மற்றும் ஆளுமையையும் கொண்டு காணப்படுவது இன்றியமையாதது ஆகும்.

இலங்கையில் திண்மக்கழிவு பிரச்சினை

இலங்கையில் திண்மக் கழிவுப் பொருட்கள் பெரும் பிரச்சினையாக மாறியுள்ளன. இதற்கு இலங்கை வளர்முக நாடாக இருப்பதும் ஒரு முக்கிய காரணமாகும். ஏனெனில் வளர்முக நாடுகளில் நகராக்கலும் அது தொடர்பான சமூக, பொருளாதார மேம்பாட்டு நடவடிக்கைகளும் தொடர்ந்தும் இடம்பெற்று வரும். அதன் போது திண்மக் கழிவுப் பொருட்கள் பெருக்கமடையும். அது இயல்பானது. ஆனால் இக்ககழிவுப் பொருட்களை முறையாகக் கையாண்டு தொடராக முகாமைத்துவம் செய்ய வேண்டும். அதனைச் செய்யத் தவறுவதன் விளைவாகவே திண்மக் கழிவுகள் பிரச்சினையாக விளங்குகின்றன.

அதேநேரம், பெரும்பாலான வளர்முக நாடுகளைப் போன்று இலங்கை மக்கள் மத்தியிலும் திண்மக் கழிவுப் பொருட்கள் தொடர்பில் போதிய தெளிவும் விழிப்புணர்வும் இல்லாத நிலைமை காணப்படுகின்றது. இவற்றின் விளைவாகவே இக்கழிவுப் பொருட்கள் கண்டகண்ட இடங்களில் கொட்டப்படுகின்றன. அவற்றினால் ஏற்படும் பாதிப்புகள் குறித்து கூட கவனம் செலுத்தப்படாதுள்ளது. இதனால் இக்கழிவுப் பொருட்கள் சேரும் இடங்களில் கட்டாக்காலி நாய்கள், எலிகள் , இலையான் மற்றும் நுண்ணுயிர்கள் என்பவற்றின் பெருக்கத்தை பரவலாக அவதானிக்க முடிகின்றது. இவற்றினூடாக ஆரோக்கிய ரீதியிலான பலவித பாதிப்புகளும் உருவாகின்றன.

மீதொடமுல்ல குப்பைமேடு 2017 ஏப்ரலில் சரிவுக்குள்ளாகி 20 க்கு மேற்பட்டோர் கொல்லப்பட்டதோடு பலர் காயங்களுக்கும் உள்ளானதைத் தொடர்ந்து கழிவுப்பொருட்கள் பிரச்சினை நாட்டின் எல்லா மட்டங்களினதும் அவதானத்தைப் பெற்றது.கொழும்பில் சேர்கின்ற திண்மக் கழிவுப் பொருட்களை முதலில் வத்தளைக்கும் அதன் பின்னர் பிலியந்தலைக்கும் கொண்டு செல்ல நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்பட்ட போதும் மக்கள் எதிர்ப்பு காரணமாக அத்திட்டங்கள் கைவிடப்பட்டன.

இவ்வாறான சூழலில் கடந்த ஆட்சிக் காலத்தில் திண்மக் கழிவுப் பொருட்கள் பிரச்சினைக்குத் தீர்வாக முன்வைக்கப்பட்டு கிடப்பில் போடப்பட்டிருந்த அறுவைக்காட்டிலுள்ள சிமெந்து மணல் அகழ்வுக் குழிகளை கொழும்பு கழிவுப்பொருட்களை கொண்டு நிரப்பும் திட்டம் 2017 பிற்பகுதியில் மீண்டும் தூசு தட்டி எடுக்கப்பட்டது.

ஆனால் கொழும்பில் சேருகின்ற கழிவுகள் சுமார் 170 கிலோ மீற்றருக்கு அப்பாலுள்ள அறுவைக்காட்டு பிரதேசத்திற்கு கொண்டு செல்லப்படுவதற்கு பிரதேசவாசிகள் தொடர்ந்தும் எதிர்ப்புத் தெரிவித்து வந்தனர். இருப்பினும் அரசாங்கம் இத்திட்டத்தை தொடர்ந்தும் முன்னெடுத்து வந்தது.

திண்மக் கழிவுப்பொருட்கள் என்பது தனியே கொழும்புக்கு மாத்திரமுரிய பிரச்சினை அல்ல. மாறாக நாட்டில் வளர்ச்சி பெற்று வரும் ஒவ்வொரு நகரமும் இப்பிரச்சினைக்கு முகம் கொடுத்த வண்ணமுள்ளன. அதனால் ஒரு இடத்தில் சேர்கின்ற திண்மக் கழிவுகளை மற்றொரு இடத்திற்கு எடுத்துச் சென்று கொட்டுவதன் ஊடாக இக்கழிவுப் பொருட்கள் பிரச்சினைக்கு தீர்வு கிடைத்து விடப் போவதுமில்லை.

மாறாக வீடுகளிலும் சுற்றாடல்களிலும் சேர்கின்ற இக்கழிவுப் பொருட்களை முறையாகக் கையாண்டு அவற்றை மீள்சுழற்சி செய்து முகாமைத்துவம் செய்யும் போதுதான் இப்பிரச்சினைக்கு நிலைபேறான தீர்வைப் பெற்றுக் கொள்ளலாம். அதனால் இக்கழிவுப் பொருட்கள் குறித்து- மக்கள் மத்தியில் போதிய தெளிவும் விளக்கமும் ஏற்படுத்தப்படுவது அவசியம்.

இவ்வாறு இலங்கை திண்மக் கழிவுப் பொருட்கள் பிரச்சினைக்கு முகம் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கும் இன்றைய சூழலில் பிரித்தானியாவிலிருந்து கொண்டு வரப்பட்ட திண்மக் கழிவுப் பொருட்கள் அடங்கிய 98 கொள்கலன்களை இலங்கை சுங்க அதிகாரிகள் ஜுலை மாதம் 8ஆம் திகதி கொழும்பு துறைமுகத்தில் கண்டுபிடித்துள்ளனர். இது இலங்கை மக்கள் மத்தியில் பெரும் அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியுள்ளது. இக்கொள்கலன்களில் பாவனைக்குதவாத அப்புறப்படுத்தப்பட்ட மெத்தைகள், காபட்கள், பிளாஸ்டிக்குகள், பொலித்தீன், குடம்பிகள்,இறந்த செடிகள், பறவைகளின் இறகுகள் உள்ளிட்ட பல்வேறு கழிவுப் பொருட்கள் காணப்பட்டுள்ளன.

இக்கொள்கலன்கள் தொடர்பில் கருத்துத் தெரிவித்துள்ள சுங்கத் திணைக்களப் பேச்சாளர் லால் வீரக்கோன், 'இக்கொள்கலன்களில் பரிசோதிக்க முடியாத அளவுக்கு துர்நாற்றம் வீசுவதாகவும், புழுக்கள் நிறைந்துள்ளதாகவும் குறிப்பிட்டார்.'இவற்றில் வைத்தியசாலைக் கழிவுகளும் காணப்படுகின்றன. மீள்சுழற்சிக்கு பயன்படுத்த முடியாத வெளிநாட்டு கழிவுப் ​ெபாருட்கள் இவ்வாறு நாட்டுக்குள் நீண்ட காலமாக இரகசியமான முறையில் கொண்டு வரப்படுவதாகவும் அவர் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.

இதன் ஊடாக வெளிநாடுகளிலிருந்து கழிவுப்பொருட்கள் இலங்கைக்கு கொண்டு வரப்படுகின்றதா என்ற கேள்வி பரவலாக எழுந்துள்ளது. ஏனெனில் இலங்கையின் சட்டத்திட்டங்களுக்கு அமைய வெளிநாடுகளிலிருந்து திண்மக் கழிவுப்பொருட்களை இந்நாட்டுக்குள் தருவிக்க முடியாது. 2013 ஜூலை 13ஆம் திகதி வெளியிடப்பட்ட விசேட வர்த்தமானியொன்றை முறையற்ற வகையில் பயன்படுத்தித்தான் பிரித்தானியாவிலிருந்து இக்கொள்கலன்கள் இங்கு கொண்டு வரப்பட்டுள்ளன.

முதலீட்டுச் சபையின் கீழுள்ள நிறுவனமொன்றில் மீள்சுழற்சி செய்வதற்காக இக்கழிவுப்பொருட்கள் கொண்டுவரப்பட்டதாகத் தெரிவிக்கப்பட்ட போதிலும் அவை மீள்சுழற்சி செய்யப்படவில்லை என்பது ஆரம்ப விசாரணைகளில் தெரியவந்துள்ளது.இக்கழிவுப்பொருட்கள் அடங்கிய சகல கொள்கலன்களையும் பிரித்தானியாவுக்கே திருப்பி அனுப்புவதற்கு மத்திய சுற்றாடல் அதிகார சபை நடவடிக்கை எடுத்துள்ள அதேநேரம், இக்கொள்கலன்களை தருவித்த உள்நாட்டு நிறுவனத்திற்கு எதிராக சட்ட நடவடிக்கையும் முன்னெடுக்கப்பட உள்ளது.

இலங்கைக்கு உள்நாட்டு கழிவுப்பொருட்களே பெரும் பிரச்சினையாக உருவெடுத்திருக்கும் சூழலில் வெளிநாட்டு கழிவுப்பொருட்களையும் இங்கு கொண்டுவருவதால் இங்குள்ள திண்மக் கழிவுப் பொருட்கள் பிரச்சினை மென்மேலும் அதிகரிக்குமேயொழிய குறையப் போவதில்லை. அத்தோடு புதுப்புது நோய்களும் பாதிப்புகளும் தோற்றம் பெறவே செய்யும்.

ஆகவே உள்நாட்டு திண்மக் கழிவுப் பொருட்கள் எவரையும் பாதிக்காத வகையில் அவற்றை முறையாகக் கையாள வேண்டும்.வெளிநாட்டு கழிவுப்பொருட்கள் எந்தவகையிலும் நாட்டுக்குள் வராத வகையில் கட்டுப்படுத்தவும் வேண்டும்.

மனிதரைக் கொல்லும் புகையிலை

இலங்கையில் புகைபிடிப்பதனால், மதுபாவனையால் தினமும் சுமார் 60 பேர் மரணமடைகின்றனர். வருடமொன்றில் இதனால் மரணிப்போரின் எண்ணிக்கை சராசரியாக 20,000 ஆகும். சர்வதேச ரீதியில் வருடாந்தம் சுமார் 60 இலட்சம் பேர் புகைபிடித்தலினால் உயிரிழக்கின்றனர். மேலும் புகைத்தல் காரணமின்றி, ஆனால் புகைபிடிப்பவர்களை சூழவுள்ள இரண்டாம் நிலை புகைத்தல் காரணமாக வருடமொன்றிற்கு 06 இலட்சம் பேர் உயிரிழக்கின்றனர்.

அமெரிக்காவில் கி.மு காலப்பகுதியிலேயே புகையிலை பயிரிட ஆரம்பிக்கப்பட்டது. அமெரிக்கர்கள் காயங்களை சுத்தமாக்கும் தொற்றுநீக்கியதாகவும் வலி நிவாரணியாகவும் புகையிலையைப் பயன்படுத்தினர். வட அமெரிக்காவில் பணம் உழைக்கும் பயிராக புகையிலை இருந்துள்ளது.

1847 ஆம் ஆண்டு பிலிப் மொரிஸ் என்பவரே முதன்முதலாக புகையிலையைப் பயன்படுத்தி சிகரெட்டினைத் தயாரிக்கும் நிறுவனத்தை ஆரம்பித்திருந்தார். எனினும் சிகரெட் பயன்பாடு என்பது ஆரம்ப காலங்களில் இராணுவ வீரர்களிடமும் பாதுகாப்புப் படையினரிடமே காணப்பட்டது.

1953 களில் சிகரட், புகையிலை பாவனையால் புற்றுநோய் ஏற்படுகின்றது என டாக்டர் எமல் எல் வைன்டஸ் கண்டுபிடித்தார். இதனைத் தொடர்ந்து 1964 களில் அமெரிக்க அரசு புகைபிடிப்பதால் சுகாதாரத்திற்கு கேடு என்னும் நோக்கில் சட்டம் உருவாக்கியது.

மனிதனுக்கு மரணத்தைத் தோற்றுவிக்கும் முக்கிய காரணிகளில் புகையிலை இரண்டாம் நிலையிலுள்ளது. இதனாலேயே புகையிலை பாவிப்பு தொடர்பான விழிப்புணர்வினை ஏற்படுத்தும் முகமாக உலக சுகாதார அமைப்பு 1987 ஆம் ஆண்டு மே 31 ஆம் திகதியை உலக புகையிலை எதிர்ப்புத் தினமாக பிரகடனப்படுத்தியுள்ளது. இதனைத் தொடர்ந்து உலக நாடுகள் ஒவ்வொரு வருடமும் மே மாதம் 31 ஆம் திகதியை உலக புகையிலை எதிர்ப்புத் தினமாக ஒவ்வொரு கருப்பொருளை மையமாகக் கொண்டு விழிப்புணர்வு நாளாக அனுஷ்டித்து வருகின்றன.

புகைத்தல் புகை பிடிப்பவரை விட அச்சூழலில் இருக்கும் ஏனையவர்களையும் அதிகளவு பாதிக்கச் செய்கின்றது. புகைப்பவர்கள் தமது ஆயுட் காலம் முடிவதற்கு முன்பே தமது உயிரினை அழித்துக் கொள்கின்றனர். இதேவேளை தன் உயிரை அழிப்பதற்கே இந்த உலகில் அனுமதி இல்லாத போது தன் சுயநலத்துக்காக அடுத்தவர் உயிர்களின் அழிவுக்கு மற்றவர்கள் காரணமாக இருப்பதை எவ்வாறு அனுமதிக்க முடியும்?

புகைத்தல் தொடர்பான நோய்களால் பாதிக்கப்பட்டு உலகில் நிமிடத்திற்கு 6 பேர் மரணிப்பதாக சர்வதேச சுகாதார ஸ்தாபனத்தின் அறிக்கை தெரிவிக்கின்றது.

20ம் நூற்றாண்டில் 100 மில்லியன் பேரும் 21ம் நூற்றாண்டில் இதுவரை 1 பில்லியன் பேரும் புகைத்தல் தொடர்பான நோய்களால் இறந்துள்ளனர் எனவும் ஆய்வறிக்கை ஒன்று தெரிவிக்கின்றது. இது தொடருமானால் 2030ம் ஆண்டு காலப்பகுதியில் 8 மில்லியன் பேர் வரை வருடாந்தம் உலகில் மரணமடையலாம் என எதிர்வு கூறப்படுகிறது.

புகைக்கும் போது வெளிவரும் புகையில் 400 இற்கும் அதிகமான நச்சு இரசாயனப் பொருட்கள் காணப்படுகின்றன. இவற்றில் 50 வீதமானவை சுவாசப் பற்றுநோயினை ஏற்படுத்துபவையாகவுள்ளன. அத்துடன் இப்புகையை சுவாசிக்கும் சிறு குழந்தைகளின் எண்ணங்களில் எதிர்மறையான விளைவுகள் ஏற்படுத்தப்படுகின்றன என அவுஸ்திரேலியாவின் சிட்னி பல்கலைக்கழகம் மற்றும் நைட்டிங் ​ெகாம் பல்கலைக்கழகங்களின் ஆய்வு முடிவுகள் தெரிவிக்கின்றன.

புகையை சுவாசிப்பதால் இதயம், நுரையீரல் தொடர்பான நோய்கள் ஏற்படுகின்ற அதேவேளை நீரிழிவு, இரத்தக் கொதிப்பு, உடல் உறுப்புகளில் பாதிப்பு, பல், உதடுகளின் நிறம் மாறுதல், இருமல் என புதுப்புது நோய்கள் புகைப்பவர்களின் உடலினை ஆக்கிரமித்து கொள்கின்றன. இதனால் புகைப் பழக்கத்திற்கு அடிமையானவர்கள் தமது வாழ்நாளினை வைத்தியசாலைகளிலும் மருந்துகளுடனும் கழிக்க வேண்டிய நிலைக்கு ஆளாகின்றனர்.

புகையினை உள் இழுக்கும் போது புகையிலுள்ள நிக்கோர்டின் என்னும் இரசாயனப் பொருள் மூளையினைச் சென்றடைகின்றது. ஒவ்வொரு முறையும் இழுக்கும் போதும் அந்த இரசாயனப் பொருள் மூளைக்கு செல்கின்றது. அத்துடன் இந்த இரசாயன நச்சுப் பொருளுடன் 700 வகையான வேறு இரசாயனக் கூட்டுப் பொருட்களும் செல்கின்றன.

மூளையின் மனநிலை மாற்றுக் கலங்களுக்கு நிக்கோர்டின் உட்பட இரசாயனக் கூட்டுப்பொருட்கள் செல்வதால் புகைபிடிப்பவர்களுக்கு ஒரு வகை மாயை தோற்றுவிக்கப்படுகின்றது. சில மனஅழுத்தங்களுக்கு உள்ளாகியிருப்பவர்கள் இந்த மாயையை ஒரு சிறந்த தீர்வாக எண்ணுகின்றனர். எனவே புகைபிடித்தலை ஒரு பழக்கமாக ஏற்றுக்கொள்ள முனைகின்றனர்.

நாடுகளைப் பொறுத்தவரை அநேகமான ஆண்கள் வீடுகளிலோ, அலுவலகங்களிலோ அல்லது பொது இடங்களிலோ ஏற்படும் பிரச்சினைகளுக்கும் அதனால் ஏற்படும் மனஅழுத்தங்களுக்கும் தீர்வாகவே புகைபிடிப்பதாகக் காரணம் சொல்வார்கள். எந்தவொரு பிரச்சினைகளையும் பேசியோ, ஆராய்ந்தோ, சிந்தித்தோ முடிவெடுக்காது புகைபிடித்தலைக் காரணம் சொல்வது ம​ைடமையாகும்.

இலங்கையிலேயே புகைபிடிப்பதற்காக பல காரணங்களை சொல்கின்றனர். மகிழ்ச்சிக்காகவென 22 வீதமானோரும் நண்பர்களுடனும் பொழுது போக்கவென 8.2 வீதமானோரும் புகைப்பழக்கத்திலிருந்து விடுபட முடியாத காரணத்தினால் 17 வீதமானோரும் தனிமையைப் போக்க 10.5 வீதமானோரும் பரீட்சித்துப் பார்க்கவென 8.7 வீதமானோரும் நண்பர்களின் அழுத்தங்களுக்காக 10 வீதமானோரும் பிரச்சினைகளுக்காக 15 வீதமானோரும் தாங்கள் புகைபிடிப்பதற்கான காரணமாகச் சொல்கின்றனர்.

அத்தியாவசியப் பொருட்கள், எரிபொருட்களின் விலையேற்றத்தால் திணறுகின்ற பொதுமக்கள் சிகரெட், சுருட்டு, மது போன்றவற்றின் விலையினை எத்தனை சதவீதத்தினாலும் அரசு உயர்த்தினாலும் எந்தவித ஆர்ப்பாட்டமும் செய்யாது அதிக பணம் கொடுத்த வாங்கி உபயோகிக்கின்றனர். எனவேதான் அரசு எந்தவித அச்சமோ, தயக்கமோ இன்றி அடிக்கடி இத்தகைய பொருட்களின் விலையினை அதிகரித்து வருகின்றது. இந்த விலையேற்றத்தால் குடும்பப் பெண்களும் குழந்தைகளும் உறவினர்களுமே பாதிக்கப்படுகின்றனர்.

200 குடும்பங்கள் சிகரெட் வாங்க மாதாந்தம் செலவு செய்யும் தொகை 5 இலட்சத்து 25 ஆயிரம் ரூபாவாகும். ஒருநாளைக்கு 4101 மில்லியன் சிகரெட்டுகள் விற்கப்படுகின்றன.

இலங்கை மட்டுமல்லாது உலக நாடுகள் பல சிகரெட் விற்பனை மூலமே அதிகளவு வருமான வரியினை ஈட்டுகின்றன. இலங்கை அரசு சிகரெட் மூலம் 12 வீத வருமானத்தினைப் பெற்று வருகின்றது. புகைபிடிப்பதற்காக 5800 கோடி ரூபாவினை வருடமொன்றுக்கு மக்கள் செலவிடுகின்றனர்.

அதேவேளை புகை தொடர்பான நோய்களினால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு சிகிச்சை வழங்க சுகாதார அமைச்சு 22 வீதம் செலவிடுகின்றது. புகைபிடிப்பவர்களில் 60 பேர் உயிரிழக்கின்ற அதேவேளை 60 பேர் புதிதாக புகைபிடிக்கப் பழகுகின்றனர்.

புகைபிடித்தலை ஊக்குவிக்கும் பிரித்தானியா, அமெரிக்கா புகையிலை கம்பனிகள் கோடி கோடியாக அமைதியாக இருந்து கொண்டு இலாபம் உழைக்கின்றன. ஆனால்,இவற்றினை உணராத வறிய, சாதாரண குடும்பத்தவர்கள் அற்ப மகிழ்ச்சிக்காக அவர்களுடைய உடலையும் கெடுத்து குடும்ப மகிழ்ச்சியையும் சீரழித்து பணத்தினையும் விரயம் செய்து கொண்டிருக்கின்றனர்.

2010 ஆம் ஆண்டு வடகிழக்கில் மட்டும் 5.1 பில்லியன் ரூபாவை அரசு புகையிலைப் பொருட்கள் மூலமாக வருமானமாகப் பெற்றுள்ளது.

வறட்சி

வறட்சி என்பது ஓர் இடத்தில் ஒரு பருவத்தில் பெய்யும் சராசரி மழை அளவானது குறையும் போது ஏற்படுகிறது. இது மாதக்கணக்கிலோ, வருடக் கணக்கிலோ நீடிக்கலாம்.

வறட்சியை நீக்குவதற்கு தேவையான மழைப் பொழிவு ஒன்றே தீர்வு என்றாலும் முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகள் மூலம் வறட்சியை வெல்லலாம். வறட்சியின் காரணமாக நாட்டின் பயிர்செய்கை, பொருளாதாரம், மக்களின் வாழ்க்கை முறை, சுற்றுப்புற சூழ்நிலை ஆகியவை பெரிதும் பாதிக்கப்படுகின்றன.

சிலி நாட்டில் உள்ள அடகாமா பாலைவனத்தில் 400 வருடங்களாக நீடித்த வறட்சி ஏற்பட்டதாக வரலாற்றுக் குறிப்புகள் கூறுகின்றன.

வறட்சியை அதன் பாதிப்பு மற்றும் கால அளவினைப் பொறுத்து நான்காகப் பிரிக்கலாம். அவை

1. வானிலை சார் வறட்சி

2. விவசாய வறட்சி

3. நீரியியல் சார் வறட்சி

4. சமூக பொருளாதார வறட்சி ஆகும்.

வழக்கமான மழைக் காலத்தில் பெய்யும் மழை அளவானது, சராசரி மழை அளவை விடக்குறையும் போது வானிலை சார் வறட்சி ஏற்படுகிறது. இதுவே மற்ற வறட்சிகளுக்கும் முக்கிய காரணியாகும்.

விவசாய வறட்சியில் பயிர் வளர்ச்சி குறைந்துவிடும். அதாவது மண்ணிலுள்ள நீரின் அளவு குறைந்து பயிர் பாதிப்படைந்து விவசாய உற்பத்தி குறைந்து விடும்.

மழையின் அளவானது குறைந்து விடுவதால், வறட்சியான கால நிலை தொடர்ந்து ஆறுகள், குளங்கள், ஓடைகள், ஏரிகள் முதலிய நீர்நிலைகள் வற்றிப் போவது நீரியியல் சார் வறட்சி ஆகும்.

தொடர்ந்த வறட்சியால் உற்பத்தி பாதிக்கப்பட்டு பொருளாதார பின்னடைவு ஏற்படுதலே சமூக பொருளாதார வறட்சி ஆகும்.

வறட்சியின் விளைவால் விவசாயம் பெரிதும் பாதிக்கப்படுகிறது. விவசாயம் குறைவதால் பஞ்சம் ஏற்படும். இதனால் மக்கள் கூட்டம் கூட்டமாக ஓர் இடத்திலிருந்து மற்றோர் இடத்திற்கு இடம் பெயர்வது ஏற்படும்.

வறட்சியின் காரணமாக வெப்பநிலை அதிகரித்து உயிரினங்களுக்கு வெப்பத்தினால் ஏற்படும் நோய்கள் உண்டாகும். நீர் மற்றும் நிலவாழ் விலங்குகள் பெரிதும் பாதிக்கப்பட்டு உயிர் சூழ்நிலையில் மாற்றங்கள் உருவாகும்.

குறைந்த மழைப்பொழிவினால் நீர்மின் உற்பத்தி பாதிக்கப்படும். வறட்சியினால் தொழிற் உற்பத்தி பாதிக்கப்பட்டு நாட்டின் பொருளாதாரம் வீழ்ச்சியடையும். உணவு மற்றும் தண்ணீருக்குச் சண்டையிடும் சூழ்நிலை உருவாகும். மழை குறைவதால் மண்வளம் குறையும்.

2050ஆம் ஆண்டினை நெருங்கும் போது வறட்சியின் பாதிப்பால் மட்டுமே தெற்காசிய நாடுகளின் விளைச்சல் 30% வரை பாதிக்கப்படும் என்று கணக்கிடப்பட்டுள்ளது

.

இலங்கையில் 2005 ஆம் ஆண்டின்  13ம் இலக்க அனர்த்த முகாமைத்துவ சட்டத்தின்படி அடையாளம்  காணப்பட்ட 21அனர்த்தங்களுள் வறட்சியும்ஒன்றாகும்.

வறட்சிக்கான காரணங்கள்

மழை பொய்த்துப் போவது, நிலத்தடி நீரை அளவுக்கு அதிகமாக உறிஞ்சி காலியாக்குவது, நீர்த்தேக்கங்களில் நீரின்மை, தண்ணீர் அதிகம் தேவைப்படும் பயிர்களை பயிர் செய்வது போன்றவையே  வறட்சி ஏற்படுவதற்கு முக்கிய காரணங்களாகும்.

இவைமட்டுமின்றி, நீர்ப்பிடிப்புத் தன்மை குறைந்த மண் வகைகளும் வறட்சியை அதிகரிக்கின்றன. . பல மாவட்டங்களில் பரவலாகக் காணப்படும் செம்மண் நிலங்களின் நீர்ப்பிடிப்புத் திறனும் குறைவுதான். இப்படியாக மண்வகையும் வறட்சிக்கு முக்கிய காரணமாகும்.

வறட்சியை வெல்வது எப்படி?

வறட்சியால் நமது நாடு அடிக்கடி பாதிக்கப்படுவதால் அதற்கான முன்னேற்பாடுகளைச் செய்து கொள்வது அவசியமாகிறது. வறட்சியானது ஓர் இயற்கை இன்னல் என்பதால் அதனை தடுக்க முடியாது. ஆனால் உரிய முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகள் மூலம் பாதிப்பிலிருந்து தப்பலாம்.

வறட்சியானது விவசாயிகளைத் தான் அதிகம் பாதிக்கும். எனவே வறட்சி பாதிப்பிலிருந்து காத்துக் கொள்வதற்கு சரியான வழி, வறட்சியைத் தாங்கும் பயிர்களை பயிரிடுவதுதான் செய்வது தான்.

வறட்சியைத் தாங்கும் நெல் ரகங்களைத் தேர்வு செய்து பயிர் செய்யலாம்.

நீர்நிலைகளை சீர்செய்து மழைநீரைத் தேக்குதல், நிலத்தடி நீரை செறிவூட்டுதல், பயிர் சுழற்சி முறையில் விவசாயம் செய்தல், பயன்படுத்திய நீரினை மறு சுழற்சி செய்து பயன்படுத்துதல், உள்நாட்டில் உள்ள அதிக நீர்வளமுள்ள நதியினை நீர்வளம் குறைவாக உள்ள நதியுடன் இணைத்தல் வறட்சியைப் பற்றிய விழிப்புணர்வை மக்களிடம் ஏற்படுத்துதல் ஆகியவற்றின் மூலம் வறட்சியை வெல்லலாம்.

வறட்சியும் இலங்கையும்

எமது நாட்டில் மழை வீழ்ச்சி குறைவடைந் துள்ளதால் நாட்டிற்குத் தேவையான மழை கிடைக்கவில்லை. அத்துடன் நீர் நிலைகளின் நீர்மட்டமும் குறை ந்துள்ளது. வரண்ட காற்றும் வீசு வதனால் நாட்டின் தட்ப வெப்ப நிலையில் மாற்றம் ஏற்பட்டுள்ளதுடன், வரட்சியான காலநிலையும் நிலவுகின்றது.

இலங்கையானது புவியியல் ரீதியாக மத்திய கோட்டிற்கு அண்மையிலும், வெப்பமான காலநிலை நிலவக்கூடிய பிரதேசத்திலும் அமைந்துள்ளது. அத்துடன் இலங்கையை அச்சுறுத்தும் அனர்த்தங்களில் ஒன்றாக வரட்சி மாறி வருகின்றது. காலநிலை மாற்றங்களும், மனித நடவடிக்கைகளும் இவ்வனர்த்தம் ஏற்படுவதற்கான காரணங்களாகும். இலங்கையில் நிலவும் இந்த வரட்சியான காலநிலையால் வரட்சி தொடர்பாக மக்களை விழிப்பணர்வூட்டுவது அத்தியவசியமாகின்றது.

இலங்கைக்கு மழை கிடைக்கின்ற பருவப் பெயர்ச்சி மழைக்காலங்களில் குறைந்த மழை வீழ்ச்சியின் காரணமாக தென்கிழக்கு, வட மத்திய, வடமேற்கு பிரதேசங்களிலே வரட்சி ஏற்பட காரணமாக இருக்கின்றது. வரட்சிக்கு வரை விலக்கணமாக ஆய்வாளர்கள் தொடர்ச்சியாக 15 தினங்களுக்கு மழை கிடைக்கவில்லையாயின் அங்கு வரட்சி ஏற்படுவதாக கருது கின்றனர். சில நாடுகள் நாட்களைக் கொண்டும், வாரங்களைக் கொண்டும், மாதங்களைக் கொண்டும், வருட ங்களைக் கொண்டும் வரட்சியை வரையறை செய்கின்றன.

பொதுவாக இலங்கையில் பிராந்திய வரட்சி  3-4 வருடங்களுக்கு ஒருமுறை ஏற்படு கின்றது. மிகவும் அதிகமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தக்கூடிய வரட்சி 10 வருடங்களுக்கு ஒருமுறை ஏற்படு கின்றது. வரட்சி ஏற்படுவதற்கு பிரதான காரணங்களாக குறைந்த மழைவீழ்ச்சி, காடழித்தல், சட்டத்திற்கு முரணான சூழலுக்குப் பொருந்தாத நிலப் பயன்படுத்துகை, திட்டமிடப் படாத பயிர்ச் செய்கைகள் என்பன காரணமாக அமைகின்றன.

வரட்சியானது பொருளாதாரம், சமூகம் சூழல் என்பவற்றில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகின்றது.

பொருளாதாரத்தில் ஏற்படக்கூடிய பாதிப்புக்களாக விவசாய பயிர்கள் இறத்தல், அறுவடை குறைவடைதல், பயிர்ச் செய்கைக்கான நீரின் அளவு குறைதல், கைத்தொழில், சுற்றுலா நீர்மின் உற்பத்தி குறைதல், நிதி என்பவற்றில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்து கின்றது.

சமூக பாதிப்புக்களாக மனஅழுத்தம், சத்தான உணவு குறைதல், மக்கள் உணவிலிருந்து பாதுகாப்பு குறைதல், கலாசார விழுமியங்கள் என்பவற்றில் வரட்சியின் தாக்கம் ஊடுருவுகின்றது. சூழலில் ஏற்படக்கூடிய பாதிப்புகளாக விலங்குகள், தாவரங்கள், மரம், செடி, கொடி இறத்தல், ஆறு, குளங்கள் வரண்டு போதல் மற்றும் மாசடைதல், குடிநீரின் அளவு குறைவடைவதோடு, நிலக்கீழ் நீர் மாசடைதல் அதன் தரம் குறைதல் போன்ற பாதிப்புக்கள் ஏற்படுகின்றன.

வரட்சி ஏற்படும்போது வழமையாக விவசாயத்துறையே முதலில் அதிகம் பாதிக்கப்படுகின்றது. ஏனெனில் பயிர்கள் மண் பற்றியுள்ள நீரிலேயே தங்கியுள்ளது. இது வரட்சியின் காலம் அதிகரிக்கும் போது மண்ணின் ஈரத்தன்மை குறைந்து கொண்டு செல்லும். மேலும் அதிகரிக்கும்போது அது நிலக்கீழ் நீரிலும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தும்.

அதுமட்டுமல்லாது இலங்கையானது தனக்கு தேவையான மின்சக்தியில் 75% நீரை பயன்படுத்தியே உற்பத்தி செய்கின்றது. இதனால் நாட்டின் மின்சாரத் தேவையை முழுமையாகப் பூர்த்தி செய்து கொள்வதற்கு முடியாமல் போவதுடன் பெரும் சிரமத்திற்கு முகம் கொடுக்க வேண்டியுள்ளது. அத்துடன் மின்சாரத்தை உற்பத்தி செய்வதற்கான செலவும் அதிகரிக்கின்றது.

வரட்சி நிலவும் காலப் பகுதியில் விவசாய உற்பத்திகள் குறைவடைவது டன், உணவுப் பொருட்களின் விலையும் அப்பொருட்களை இறக்குமதி செய்வதற்கான செலவின மும் அதிகரிக்கும்.

இலங்கையில் மிகப் பெரிய அளவில் வரட்சி ஏற்பட்ட காலங்களாக 1935-1937,1947-1949, 1953-1956, 1974-1977, 1982, 1983, 1987,1989,2001,2004 ஆகிய ஆண்டுகளைக் குறிப்பிடலாம். இவ்வாண்டுகளில் 2001 ஆம் ஆண்டிலேயே மிகப் பெரிய வரட்சி அம்பாந்தோட்டை, மொனராகல, குருநாகல், புத்தளம், இரத்தினபுரி, பதுளை, அம்பாறை ஆகிய ஏழு மாவட்டங்களில் ஏற்பட்டது. 2001ஆம் மற்றும் 2004ஆம் ஆண்டில் ஏற்பட்ட வரட்சியினால் அதிகளவான மக்களும் பயிர்களும் பாதிப்படைந்துள்ளன.

2001 ஆம் ஆண்டில் ஏற்பட்ட வரட்சியினால் 370, 541 குடும்பங்கள் பாதிக்கப்பட்டதுடன் 104,399 ஹெக்டேயர் பயிர்களும் பாதிப்படைந்தன. இதன்போது நிவாரண சேவைகளுக்கும் ஏனைய நடவடிக்கைகளுக்குமாக இலங்கை ரூபா 381,415,000 செலவிடப்பட்டது. இதேபோல் 2004 ஆம் ஆண்டு வரட்சியினால் 2,198,521 மக்கள் பாதிக்கப்பட்டதுடன் 47, 105 ஹெக்டேயர் பயிர் நிலங்களும் பாதிப்படைந்தன.

வரட்சியினால் குறைந்த அளவில் பாதிப்படையக் கூடிய மாவட்டங்களாக கம்பஹா, கேகாலை, கொழும்பு, களுத்துறை, காலி, முல்லைத்தீவு மற்றும் நுவரெலியா ஆகிய மாவட்டங்களை குறிப்பிடலாம்.

இலங்கையிலே இரண்டு பருவப் பெயர்ச்சி மழைக்கு இடைப்பட்ட காலப் பகுதியில் பெருமளவு வரட்சியின் தாக்கங்கள் ஏற்பட்டுள்ளது. இரண்டு பருவப் பெயர்ச்சி மழைக்கு இடைப்பட்ட காலங்களில் ஜனவரி-மார்ச், ஓகஸ்ட் - செப்டெம்பர் ஆகிய காலங்களிலேயே அதிகளவான வரட்சி ஏற்பட்டுள்ளது.

வரட்சியானது ஏனைய அனர்த் தங்களிலிருந்து வித்தியாசமாக இருப்பதுடன் நீண்ட காலத்துக்கு பரந்த அளவில் மக்களை துன்புறுத் துவதுடன் பொருளாதார இழப்பையும் ஏற்படுத்தி யிருக்கின்றது. வரட்சியானது மெதுவாக ஆரம்பித்து பின்னர் படிப்படியாக வளர்ச்சியடைந்து மாதம் அல்லது வருட கணக்கில் நீடித்து பாதிப்பை ஏற்படுத்தக்கூடியது. வரட்சி ஏற்படுவதை முன்கூட்டியே அறிவது அல்லது அனுமானிப்பது கடினமானதாகும்.

வரட்சியினால் ஏற்படக்கூடிய பாதிப்புக்களை குறைத்தல், ஆய்வுகளை மேற்கொள்ளல் போன்ற செயற்பாடுகள் இலங்கை போன்ற நாடுகளுக்கு இன்றியமையாததாக இருக்கின்றது.

வரட்சியை பல முறைகளில் பிரிக்கக் கூடியதாக இருந்தாலும் இலங்கைக்கு பொருந்தக் கூடியதாக மூன்று வகைகளாக பிரிக்கலாம்.

01. வானிலை வரட்சி: குறித்த பிரதேசத்திலே சாதாரணமாக கிடைக்கக்கூடிய மழை வீழ்ச்சியை பெறுகின்ற காலம்.

02. நீரியல் வரட்சி : திட்டமிட்ட முறைப்படி நீரை ரிபிசீ8 முடியாத காலம். இந்த காலத்திலே நிலக்கீழ் நீர் ஓட்டமானது சாதாரண நீர் மட்டத்தின் அளவை விட கீழ்மட்டத்தில் காணப்படும்.

03. விவசாய வரட்சி : மண்ணின் ஈரத்தன்மை அற்றுப் போவதால் பயிர்கள் இறத்தல்.

வரட்சியினால் ஏற்படும் சேதங்களை குறைக்க மேற்கொள்ளப்பட வேண்டிய நடவடிக்கைகள்

 1. வரட்சி ஏற்பட்டதன் பின் வரட்சி பற்றிய ஆய்வுகளில் ஈடுபடல்.

 2. மழைவீழ்ச்சி பற்றிய தொடர்ச்சியான அவதானிப்பு மூலம் அக்காலத்துக்குரிய நீர்த்தேவைகள் பற்றித் தேடுதல். 

3. நீர் வளத்தை பாதுகாப்பதற்கான செயற்பாடுகளை பின்பற்றுதல். 

4. மழைநீர் சேகரிப்பு தாங்கி அறிமுகம் செய்தல். 

5. நிலப்பயன்பாட்டு முறையைத் திட்டமிடுதல். 

6. அரச, அரச சார்பற்று, தனியார்துறை மூலம் நிவாரண சேவைகளை ஒழுங்கு செய்தல். 

7. நீர் வளங்களை அதிகரித்தல்.

 8. மக்களை அறிவூட்டுதல். 

9. ஊட கங்களை தொடர்புபடுத்தல். 

10. விவசாய கிணறுகளை அமைத்தல் 

11. நீரை வீணாக்காது சிக்கனமாகப் பயன்படுத்தல். 

12. ஆறுகள், குளங்கள், நீர்நிலைகளை அசுத்தமாக்காது இருத்தல். 

13. மரங்களை நடுதல். 

14. நீரேந்து பிரதேசங்களை பாது காப்பதற்கு காடுகளை அழிக்காதிருத்தல். 

15. குழாய்க்கிணறுகளை பயன்படுத்தல் 

16. குறைவான நீரைப் பயன்படுத்தக் கூடிய பயிர்களை நடல்.

மழை தொடர்ந்து 15 நாட்களுக்கு மேல் பெய்யாதிருத்தல், வெப்பம் அதிகரித்தல், பிரகாசமான சூரிய வெளிச்சம், சேற்றுப் பிரதேசங்களில் வெடிப்புகள் ஏற்படல், நிலக்கீழ் நீர்மட்டம் குறைவடைதல், மரம், செடி, கொடிகள் வாடுதல்

கட்டுரை எழுதுவது எப்படி?

கட்டுரைக்கு ஒரு கச்சிதமான வடிவம் தேவை. பக்க அளவு முக்கியம். ஆய்வுரை முற்றிலும் வேறுபட்டது. முக்கியமான வேறுபாடு இதுதான். கட்டுரைக்கு ஒரே ஒரு கோணம்தான் உண்டு. ஆய்வுரை பலகோணங்களில் ஒரு கருத்தை முன்வைப்பது

கட்டுரை ஏற்கனவே ஆராய்ந்து தெளிந்தவற்றை எடுத்துக்கூறும் தன்மை கொண்டது.ஆய்வுரை ஒவ்வொன்றாக எடுத்து ஆராய்ந்து பார்க்கும் தன்மை கொண்டது. கட்டுரையில் விரிவான விளக்கங்களோ விவாதங்களோ நிகழ்த்த முடியாது. அதற்குரியது ஆய்வுரையே.

நவீனக் கட்டுரை வடிவத்தால் சிறுகதையைப்போன்றது.

அ பளீரென்ற தொடக்கம்

ஆ. பாம்பு ஊர்வது போல சரசரவென்ற போக்கு

இ. கவனத்தில் ஆழப்பதியும் ‘முத்தாய்ப்பு’ கொண்ட முடிவு

— என சிறுகதைக்குரிய மூன்று அடிப்படை இயல்புகளும் கட்டுரைக்கும் தேவை.

சிறந்தகட்டுரையின் அடிபப்டைக் குணம் இதுவே– அது வளர்த்தலோ திசை திரும்பலோ இல்லாமல் இருக்கும். ‘கச்சிதமான கட்டுரை’ என்ற வரி ‘சிறந்த கட்டுரை’ என்பதற்கு சமமானதே.

நல்ல கட்டுரை எழுதுவதன் சில நடைமுறை விதிகள் இவை.

1. கட்டுரை எதைப்பற்றியது என ஒரே ஒருவரியில் சொல்ல உங்களால் முடியவேண்டும். அதுவே அதன் மையம். அதாவது ‘கரு’

2. கட்டுரையில் முதல்வரியிலேயே அந்த கரு நேரடியாக வெளிப்படுவது நல்லது. அல்லது அந்தக் கருவை நோக்கி நேரடியாகச் செல்லும் ஒரு வழி அந்த முதல்வரியில் திறந்திருக்க வேண்டும்

3. அந்த மையக்கருவை நிறுவக்கூடிய விவாதங்களாக தொடர்ந்துவரும் வரிகள் வெளிபப்டவேண்டும். அதற்கான ஆதாரங்கள், அதை நிறுவும் நிகழ்ச்சிகள், அனுபவங்கள், அதை மறுக்கும் வாதங்களுக்கான பதில்கள் ஆகியவை.

4 .கட்டுரையில் பேசப்படும் கருத்துக்கு ஆதாரம் காட்டும்போது வலிமையான ஒரு ஆதாரம் கொடுக்கப்பட்டால் போதும். ஒன்றுக்குமேல் ஆதாரங்களைக் கொடுக்கவேண்டிய தேவை இல்லை. அது கட்டுரையை சோர்வுற்றதாக ஆக்கும். பெரும்பாலும் ஒரு உதாரணத்தை நாம் சொல்லியதுமே அதேபோன்ற பல உதாரணங்கள் நம் நினைவுக்கு வரும். அவற்றை வரிசையாக சொல்லிச்செல்லும் உற்சாகம் ஏற்படும்.அது கட்டுப்படுத்தப்படவேண்டும்.

5. வரிசையாக ஆதாரங்கள் கொடுத்து ஒன்றை நிறுவுவதாக இருந்தால் கட்டுரையின் நோக்கமே அதுவாக இருக்கவேண்டும், வேறு விஷயமே கட்டுரையில் இருக்கக் கூடாது.

6 .கட்டுரையில் ஒரு விஷயம் குறிப்பிடப்படும்போது அக்கட்டுரையின் விவாதத்துக்கு என்ன தேவையோ அதைமட்டுமே அவ்விஷயத்தில் இருந்து எடுத்து முன்வைக்கவேண்டும். சுவாரஸியமாக இருக்கிறதே என தொடர்பில்லாதனவற்றை சொல்ல முயலக்கூடாது. உதாரணம், முக அறுவை சிகிழ்ச்சை பற்றிய ஒரு கட்டுரையில் மைக்கேல் ஜாக்ஸனைப்பற்றி சொல்லவரும்போது அவரது சமீபத்திய இசைத்தட்டின் விற்பனை எத்தனை லட்சம் என்ற தகவல் தேவையில்லை

7 .கட்டுரை ஒரே உடல் கொண்டதாக இருக்க வேண்டும். இரு தனி விஷயங்கள் இணைக்கப்பட்டதுபோல தோன்றவே கூடாது. ஒரு விஷயத்துக்கு ஒரு கட்டுரை என்பதே நல்லது

8 .கட்டுரையில் முன்னுரை ,அல்லது பீடிகை இருந்தது என்றால் அது அக்கட்டுரையில் அளவில் எட்டில் ஒருபகுதிக்கும் குறைவாகவே இருக்கவேண்டும். எவ்வளவு சுருக்கமான பீடிகை இருக்கிறதோ அந்த அளவுக்கு நல்லது. பீடிகை கண்டிப்பாக மையக்கருவை சுட்டவேண்டும்– நுட்பமாகவேனும்.

9. மையக்கருவிலிருந்து விலகி சில தகவல்களை அல்லது கருத்துக்களைச் சொல்வதாக இருந்தால் அவற்றை இடைவெட்டுகளாக ஒருவரியில் அல்லது இரண்டு வரியில் சொல்லிச் செல்வது நல்லது. அடைப்புக் குறிக்குள் சொல்வது, — போட்டுச் சொல்வது சிறப்பு.

10.கட்டுரைக்கு தகவல்கள் எப்போதும் அவசியம். ஆனால் எத்தனை முக்கியமான தகவலாக இருந்தாலும் அது கட்டுரையை வரட்சியானதாக ஆக்கும். ஆகவே தகவல்களை எப்படியெல்லாம் சுவாரசியமாக ஆக்க முடியுமோ அப்படியெல்லாம் சுவாரஸியமாக ஆக்கவேண்டும். தகவல்களை குட்டிநிகழ்ச்சிகளாக ஆக்கலாம். ஒன்றுடன் ஒன்று பிணைக்கலாம். சொல்லும் மொழியால் வித்தியாசப்படுத்திக் காட்டலாம். பட்டியல்கள் ஒரு கட்டுரைக்கு எப்போதுமே பெரும் பாரம்

11. ஒரு கட்டுரை முழுக்க ஒரே வகை மொழி இருக்கவேண்டும். விளையாட்டுத்தனமான ஒரு கட்டுரை திடீரென்று கோபம் கொள்வ§தோ சட்டென்று தீவிரமடைவதோ கூடாது. அடிப்படையில் இது என்ன மனநிலை [mood] உள்ள கட்டுரை என்ற தெளிவு அக்கட்டுரையில் இருக்கவேண்டும். நகைச்சுவையாக ஆரம்பித்து மெல்ல தீவிரமடையும் கட்டுரைகளும் தீவிரமாக ஆரம்பித்து வேடிக்கையாக ஆகும் கட்டுரைகளும் உண்டு. அப்போது அந்த மாறுதல் சீராக ஆசிரியரால் கொண்டு வரப்படவேண்டும். எது மைய உணர்ச்சியோ அதுவே பெரும்பாலான அளவுக்கு இருக்க வேண்டும். பாதிப்பாதி என்றெல்லாம் இருக்கக் கூடாது

12. மேற்கோள்களை முடிந்தவரை தவிர்ப்பதே கட்டுரைக்கு நல்லது. மேற்கோள் கொடுக்கும்போது வித்தியாசமாகவோ கவித்துவமாகவோ தீவிரமாகவோ வேடிக்கையாகவோ கூறப்பட்ட மேற்கோள்களை மட்டுமே ” … ” போட்டு அப்படியே கொடுக்க வேண்டும். அதாவது அந்த மேற்கோள் வாசகனை நின்று கவனிக்க வைப்பதாக இருக்க வேண்டும். எக்காரணத்தாலும் நீண்ட மேற்கோள்கள் ஒரு கட்டுரையில் வரக்கூடாது. ஒருபோதும் எல்லாருக்கும் தெரிந்த மேற்கோள்களை கொடுக்கக் கூடாது. பொதுவான சாதாரணமான கருத்துக்களை ஒரு முக்கிய பிரமுகர் சொல்லியிருந்ததை எடுத்துக்காட்டுவதானால் அக்கருத்துக்களை சுருக்கி நம் சொற்களில் கொடுப்பதே நல்லது.

13. கட்டுரையில் வழக்கமான வரிகளையும் வளர்த்தல் வரிகளையும் தேடிக் கண்டடைந்து வெட்டித்தள்ள வேண்டும். எழுதும்போது சரியாகச்ச் சொல்லிவிட்டோமா என்ற ஐயத்தில் நாம் மேலும் ஒருவரி சொல்ல உந்தபப்டுவோம். அதை கட்டுபப்டுத்த வேண்டும். ”இதை எப்படி சொல்வதென்று தெரியவில்லை, ஆனால் சொல்லித்தான் ஆகவேண்டும்’ போன்ற வரிகள் கூடவே கூடாது.

14. பிரபலமான சொற்றொடர்களையும் தேய்ந்த சொற்றொடர்களையும் [ஜார்கன், க்ளீஷே] முற்றிலும் தவிர்க்கவேண்டும். ‘திருடனைத் தேள்கொட்டியது போல’ போன்ற வரிகள் உதாரணம். ஆங்கிலத்தில் எழுதும்போது இது நிறையவே நமக்கு வரும். நமது ஆங்கிலக் கல்வி அத்தகையது. ‘ஸ்டெப்பிங் இன் அதர்ஸ் ஷிஸ்’ என்றெல்லாம்…

15. ஒரு கட்டுரை ஒரே போக்காக போவது நல்லது. நடுவே உடைபட வேண்டுமென்றால் அதிகபட்சம் ஒரு உடைவு. அதற்குமேல் போனால் அக்கட்டுரை சிதறியிருப்பதாகவே தோன்றும்

சார்க் பிராந்தியத்தில் வறுமை,பதற்றம்,தொழிலின்மையை போக்க பொருளாதார ரீதியில் ஒன்றிணைவது அவசியம்

உலகில் பல்­வேறு பிராந்­தி­யங்கள்   பொரு­ளா­தார வளர்ச்­சியில்   வலுப்பெற்று  பொரு­ளா­தார ரீதியில் ஒன்­றி­ணைந்து  பய­ணித்­துக் கொண்­டிருக்­கின்ற சூழலில் பல்­வேறு வகை­யான தனித்­துவ ஆற்றல்­களை கொண்­டுள்ள  தெற்­கா­சியப் பிராந்­தியம்  இன்னும் அர­சியல்  மற்றும் பாது­காப்பு  பிரச்­சி­னை­களில் சிக்கி  பொருளாதார நன்­மையை உறுப்பு நாடு­களின் மக்­க­ளுக்கு பெற்றுக்கொ­டுக்­காமல்  பய­ணிக்­கின்­றது. 

சார்க் பிராந்­தி­யத்தில் வரு­ட­மொன்­றுக்கு  81164  மில்­லியன்  டொலர் பெறு­ம­தி­யான  வர்த்­தக கொடுக்கல் வாங்­கல்­களை செய்வ­தற்­கான ஆற்றல் காணப்­ப­டு­கின்­ற­போ­திலும் ஐ.நா.வின்  அண்­மைய தர­வு­க­ளின்­படி வரு­ட­மொன்­றுக்கு 26806 மில்­லியன்  டொலர் பெறு­ம­தி­யான  வர்த்­தக நட­வ­டிக்­கை­களே  உறுப்பு நாடுகளுக்கிடையில் முன்­னெ­டுக்­கப்­பட்­டுள்­ளன. 

இதன்­மூலம்  எந்­த­ளவு தூரம் தெற்­கா­சி­யா­வா­னது பிராந்­தியம் என்ற­வ­கையில்   பொரு­ளா­தார ரீதியில் பின்­ன­டைவில் சிக்கியிருக்கின்றது என்­பதை புரிந்­து­கொள்ள முடி­கின்­றது. 

தற்­போ­தைய உலக  நிலை­மை­களை எடுத்துப் பார்க்­கும்­போது பிராந்­திய ரீதியில் பொரு­ளா­தார  கூட்­டி­ணை­வுடன்  செயற்­ப­டு­வது பாரிய நன்­மை­களைத் தரு­வ­தா­கவே அமைந்­தி­ருக்­கின்­றது. இதற்கு பல உதா­ர­ணங்­களை முன்­வைக்­கலாம். அவ்­வாறு பல உதாரணங்கள் உலகில் இருக்­கின்­ற­போ­திலும்  தெற்­கா­சி­யாவில் அதனை சாத்­தி­யப்­ப­டுத்­து­வது கடி­ன­மா­கவே உள்­ளது. 

அந்­த­வ­கையில் கடந்த பெப்­ர­வரி மாதம்         அமெ­ரிக்­காவின்   அரிசோனா  பல்­க­லைக்­க­ழ­கத்தின் வோல்டர் க்ரோன்கிட் ஊடகவியல்  பாட­சா­லையின் டொனல்ட் டப்­ளியு ரெய்னோல்ட்ஸ் வர்த்­தக ஊட­க­வி­ய­லுக்­கான தேசிய நிலை­யத்தின் ஏற்­பாட்டில்   டுபாயில் ஊட­க­வி­ய­லா­ளர்­க­ளுக்­கான மாநாடு ஒன்று நடத்தப்பட்டது. இதில்  சார்க்   நாடு­களின் ஊட­க­வி­ய­லா­ளர்கள் கலந்துகொண்­ட­துடன் சார்க் பிராந்­தியம்  பொரு­ளா­தார ரீதியில்  ஒன்­றி­ணைந்து செயற்­ப­டு­வதன் மூலம் கிடைக்கும் நன்­மைகள் தொடர்பில்  ஆராய்ந்­தனர்.   இதன்போது பல விட­யங்கள்   வெளிக்­கொ­ண­ரப்­பட்­டன. 

தெற்­கா­சி­யா­வினால் ஏன் முடி­ய­வில்லை? 

பிராந்­திய ரீதியில் பொரு­ளா­தார கூட்­டி­ணை­வுடன்  செயற்படுவதானது   உறுப்பு நாடு­க­ளுக்கு பாரிய நன்­மை­களை கொடுப்­ப­தா­கவே அமைந்­தி­ருக்­கின்­றது.    விசே­ட­மாக ஐரோப்­பிய ஒன்­றியம் ஆசியான்இ  போன்ற   அமைப்­புக்கள் இன்று பொருளாதார ரீதியில் இணைந்து செயற்­ப­டு­வதன் மூல­மாக அதன்  உறுப்பு நாடு­க­ளுக்கு கிடைத்­துள்ள நன்­மைகள் தொடர்பில் அவதானம் செலுத்­தும்­போது சார்க் பிராந்­தியம் பொரு­ளா­தார ரீதியில் இணைந்து செயற்­ப­ட­வேண்­டி­யதன்  முக்­கி­யத்­து­வத்தை உணர முடி­கின்­றது. 

சார்க் அமைப்பு உரு­வாக்­கப்­பட்டு  35 வரு­டங்கள் கடந்துவிட்டபோ­திலும் இது­வரை  தெற்­கா­சிய பிராந்­திய அமைப்பினால் பொரு­ளா­தார ரீதியில் ஒருங்­கி­ணைந்து செயற்பட்டு  அதன் நன்­மை­களை பெற முடி­யாத சூழலே நிலவுகிறது. இதற்கு பல்­வேறு கார­ணங்கள் கூறப்­ப­டு­கின்­றன.   குறிப்­பாக இந்தப் பிராந்­தி­யத்தில் காணப்­ப­டு­கின்ற இந்­தியா இலங்கை பங்­க­ளாதேஷ்,மாலை­தீவு,பா­கிஸ்தான்,நேபாளம் பூட்டான், ஆப்­கா­னிஸ்தான் ஆகிய ஒவ்­வொரு நாடு­களும்  தனித்துவ­மான  ஒரு  பிரச்­சி­னை­க­ளுடன் உள்­ளன. 

 அதே­போன்று இந்­தி­யா­வுக்கும் பாகிஸ்­தா­னுக்­கு­மி­டையில் காணப்­ப­டு­கின்ற  நீண்­ட­கால முரண்­பாடும்  சார்க் பிராந்­தியம்     பொரு­ளா­தார ரீதியில் ஒன்­றி­ணை­வ­தற்கு பாரிய தடை­யாக உள்­ளது. 

 தெற்­கா­சி­யாவை வாட்டும் வறுமை 

உலகின் ஏனைய பிராந்­தி­யங்கள் பொரு­ளா­தார ரீதியில் ஒன்றிணைந்து செயற்­ப­டு­கின்­றதால் ஏற்­ப­டு­கின்ற நன்­மைகள் தொடர்பில்  சார்க் நாடு­களின் தலை­வர்கள்  உணர்ந்து செயற்படுவதற்கு முன்­வ­ர­வேண்டும்.    சார்க் நாடு­களைப் பொறுத்த­வ­ரையில் வறு­மையும் வேலை­யின்­மையும் தலைவிரித்தா­டிக்­கொண்டே இருக்­கின்­றன. வறு­மையை எடுத்து நோக்­கு­வோ­மானால் 54 வீத­மான வறுமை ஆப்­கா­னிஸ்­தானில் காணப்­ப­டு­கின்­றது. 

அதே­போன்று இந்­தியாஇ  மற்றும் பங்­க­ளாதேஷ்இ பாகிஸ்தான் ஆகிய நாடு­களில் 20 வீதத்­திற்கும் மேற்­பட்ட  வறுமை வீதம் காணப்­ப­டு­கின்­றது. எனவே இவற்றை  போக்­கு­வ­தற்கு   வெளிநாட்டு முத­லீ­டுகள் மேற்­கொள்­ளப்­ப­ட­வேண்டும். அதேபோன்று பிராந்­தி­யத்­தி­லுள்ள   நாடு­க­ளுக்­கி­டை­யி­லான    வர்த்­தக உறவு அதி­க­ரிக்­கப்­ப­ட­வேண்டும். எனினும்  சார்க்பிராந்தியத்தைப்  பொறுத்­த­வ­ரையில் இதற்­கான  ஆற்றல் இருந்தும்   அர­சியல் தேவை இல்­லா­மையினால்  வெற்­றியை நோக்கி நகர முடி­யாமல் உள்­ளது.    

100 வருட பகையை மறந்த பிரான்ஸ் – ஜேர்­மன்

இன்று நாம் ஐரோப்­பிய ஒன்­றி­யத்தின் வளர்ச்­சியை எடுத்துநோக்கினால்  உல­கத்தில் காணப்­ப­டு­கின்ற  பொரு­ளா­தார ரீதியில் மிகப்  பல­மான ஒன்­றாக காணப்­ப­டு­கின்­றது. அதற்­காக ஐரோப்­பிய ஒன்­றிய நாடு­க­ளி­டையே முரண்­பா­டுகள் இல்லை என்று கூறி­விட முடி­யாது.  ஜேர்மன்இ பிரான்ஸ் ஆகிய நாடுகளுக்கி­டையில் 100 வருட பகைமை காணப்­பட்­டது.  எனினும்   பொரு­ளா­தார ரீதியில்  ஒன்­றி­ணை­ய­வேண்­டிய தேவையை முன்­னி­றுத்தி அந்தப் பகை­மையை மறந்து அந்த இரண்டு நாடு­களும்  இணைந்து செயற்­ப­டு­கின்­றன.   ஐரோப்­பிய ஒன்­றி­யத்தில் இணை­வ­தற்கு முன்னர் அயர்­லாந்து பொரு­ளா­தார ரீதியில் மிகவும் பின்­தங்­கிய நாடாக இருந்­தது. ஆனால் இன்று  அந்த நாடு பாரிய வளர்ச்­சியை அடைந்­தி­ருக்­கின்­றது.  இதற்கு பிராந்­தி­யத்தில் பொரு­ளா­தார ஒன்­றி­ணைவே பிரதானகாரணமாகும். எனவே மக்­க­ளுக்கு நன்­மை­யைப் பெற்றுக்கொ­டுக்­கக்­கூ­டிய   பொரு­ளா­தார வளர்ச்­சிக்­காக நாடுகள் ஏனைய புறக் கார­ணி­களை  புறந்­தள்­ளி­விட்டு  ஒன்­றி­ணைய வேண்டும் என்­பதே இன்­றைய தேவை­யாக காணப்­ப­டு­கின்­றது.  

இந்­தியா – பாகிஸ்தான் 

இந்த இடத்தில்  இந்­தி­யா­வுக்கும் பாகிஸ்­தா­னுக்­கு­மி­டை­யி­லான புரிந்­து­ணர்வே மிகவும் அவ­சி­ய­மா­கின்­றது. இந்த இரண்டு நாடுகளுக்குமிடையில் காணப்­ப­டு­கின்ற முரண்­பா­டு­களே  பிராந்தியத்தை வாட்டி வதைக்­கின்­றது.  இலங்­கையும் இந்­தி­யாவும்  சுதந்­திர வர்த்­தக  உடன்­ப­டிக்­கை   கைச்­சாத்­திட்­டதன் பின்னர்  பாரிய வளர்ச்சி கண்­டி­ருக்­கின்­றது.  2000ஆம்  ஆண்டு இந்த சுதந்­திர வர்த்­தக உடன்­ப­டிக்கை அமு­லுக்கு வந்­தது.  அதன்­ பின்னர் இரண்டு நாடு­க­ளுக்குமிடை­யி­லான வர்த்­தக கொடுக்கல் வாங்­கல்கள் அதிகரித்­துள்­ளன. எனவே இவ்­வாறு பொரு­ளா­தார தடை­களை களைந்து  பிராந்­திய ரீதியில்  இணைந்து  செயற்­ப­டு­வ­தா­னது மிகவும் முக்­கி­யத்­து­வ­மிக்­க­தாக காணப்­ப­டு­கின்­றது. 

சார்க் பிராந்­தி­யத்தின் மனி­த­வளம் 

விசே­ட­மாக சார்க் நாடு­க­ளுக்­கி­டையில்  மனி­த­வளம் மிக முக்கியமான பொக்­கி­ஷ­மாக காணப்­ப­டு­கின்­றது. சார்க் நாடு­களில்  பயிற்றுவிக்­கப்­பட்ட திற­மை­யான மனித வளம் காணப்­ப­டு­கின்­றது.  ஆனால் அவை இன்று மேற்கு நாடு­க­ளி­லேயே பயன்படுத்தப்படுகின்­றன. அதனை சார்க் நாடுகள் பயன்படுத்துவதற்கு முன்­வ­ர­வேண்டும்.  அதே­போன்று தொழில்நுட்ப   அறிவை  சார்க் நாடுகள் பகிர்ந்­து­கொள்­ள­ வேண்டும்.   சார்க் பிராந்­தி­யத்தில் சில நாடுகள் தொழில்நுட்ப அறிவில் முன்­னேற்­ற­ம­டைந்­துள்­ளன.  

சார்க் நாடு­களின்  தலை­வர்­களின் கவ­னத்­துக்கு 

இங்கு மிக முக்­கி­ய­மாக   சார்க் நாடு­களின் தலை­வர்கள்   சார்க் பிராந்­தியம் என்ற ரீதியில் பொரு­ளா­தார ரீதியில் ஒன்­றி­ணைந்து செல்­ல­வேண்­டி­யதன் அவ­சி­யத்தை உணர்ந்­து­கொள்­ள ­வேண்டும்.   உலக சனத்தொகையில் கால்­வா­சிப்பேர்  சார்க் பிராந்­தி­யத்தில் வாழ்­கின்­றனர். எனவே இங்கு காணப்­ப­டு­கின்ற  பொரு­ளா­தார சந்தை­வாய்ப்­புக்கள் தொடர்பில்  ஏனைய நாடுகள் கவனம் செலுத்த­வேண்டும்.  சார்க் நாடு­க­ளுக்­கி­டை­யி­லான முத­லீ­டு­களும் தலை­வர்­க­ளுக்­கி­டை­யி­லான அர்ப்­ப­ணிப்­பு­களும் இங்கு முக்கியமா­ன­தாக காணப்­ப­டு­கின்­றது. 

இந்­தியா  வாகன  உற்­பத்­தியில் முன்­னணி வகிக்­கின்­றது.  இலங்கை   இறப்பர்இ தேயிலைஇ ஆடை  உற்­பத்­தி­யிலும் மீன்­பி­டி­யிலும் முன்­னணி வகிக்­கின்­றது.  பாகிஸ்தான்   பாஸ்­மதி அரி­சியில் பிரபலமா­கி­யி­ருக்­கி­றது. பங்­க­ளாதேஷ் ஆடைக்­கைத்­தொ­ழிலில்  முன்­னேற்­ற­ம­டைந்­துள்­ளது. எனவே இந்த நாடுகள் அனைத்தும் ஒன்­றி­ணைந்து ஒரு  பொது­வான திட்­டத்தின் கீழ் செயற்­ப­டு­வது பாரிய பொரு­ளா­தார நன்­மை­களை  நாடு­க­ளுக்கு பெற்றுக்கொடுக்கும். 

எனவே பிராந்­தியம் என்ற ரீதியில் பொரு­ளா­தார ரீதியில் இணைந்து செயற்­ப­டும்­போது   பிராந்­தி­யத்தில் பின்­தங்­கிய நிலையில் காணப்ப­டு­கின்ற நாடு­களும் உயர் நன்­மையை அடையும். நாகேஷ் குமாரின் யோசனை 

இது தொடர்பில்  டுபாய் மாநாட்டில் உரை­யாற்­றிய ஐக்­கிய நாடகளின் ஆசிய பசுபிக் பொரு­ளா­தார சமூக விவ­கா­ரங்­க­ளுக்­கான பணிப்­பாளர் டாக்டர் நாகேஷ்குமார் ஒரு முக்­கிய விட­யத்தை குறிப்­பிட்டார்.  அதா­வது  சார்க் பிராந்­தி­யத்தில் அமைதி நிலவவேண்­டு­மாயின் அதற்கு காணப்­ப­டு­கின்ற ஒரே வழி  பிராந்தியம்  பொரு­ளா­தார ரீதியில் ஒன்­றி­ணை­வ­தாகும். பொருளாதார ரீதியில் ஒவ்­வொரு நாடு­களும் தங்­கி­யி­ருக்கும் பட்சத்தில் அங்கு அமை­திக்கு பங்கம் ஏற்­ப­டாது என்­பதே உண்­மை­யாகும்  என்ற  ஒரு யதார்த்­த­மான விட­யத்தை அவர் கூறினார். 

காரணம்  அமை­திக்கு பங்கம் ஏற்­படும்போது  பொரு­ளா­தார தேவையைக் கருத்தில் கொண்டு   நாடுகள் முரண்­பா­டு­களை  தவிர்க்கும் என்­பதே உண்­மை­யாகும்.  அதனால்  பிராந்­தி­யத்தில் நாடு­க­ளுக்கிடை­யி­லான பொரு­ளா­தார தங்­கி­யி­ருத்­தலும் ஒரு முக்கிய கார­ணி­யா­கவே உள்­ளது. 

டாக்டர் கணே­ஷ­மூர்த்தி 

இதே­வேளை இந்த விடயம் குறித்து கொழும்பு  பல்கலைகழகத்தின் சிரேஷ்ட விரி­வு­ரை­யாளர் டாக்டர் கணேசமூர்த்தி  இவ்­வாறு கூறு­கிறார்.

பிராந்­திய ரீதியில் பொரு­ளா­தார ஒன்­றி­ணைவு ஏற்படவேண்டுமாயின் அது நான்கு கட்­டங்­களில் அமையவேண்டும். சுதந்­திர வர்த்­தக நட­வ­டிக்கை  சுங்க ஒன்றியம் பொது சந்தை மற்றும் பொரு­ளா­தார ஒன்­றி­ணைவு ஆகிய நான்கு  கட்­டங்கள் இங்கு காணப்­ப­டு­கின்­றன.  தற்­போது நாம் ஐரோப்­பிய ஒன்­றி­யத்தை எடுத்துப் பார்த்தால் அது நான்­கா­வது கட்­டத்­தையும் தாண்டி  நிற்­கின்­றது. ஆனால்   தெற்­கா­சிய பிராந்­தி­ய­மா­னது  இன்னும் முத­லா­வது கட்­டத்­தி­லேயே உள்­ளது.  உண்­மையில் தெற்கா­சி­யா­வா­னது  முத­லா­வது கட்­டத்தில் கூட இல்லை என்று கூறலாம்.

 எனவே  தெற்­கா­சிய  பிராந்­தி­யத்தில் நாடு­க­ளுக்கு இடையில் பொரு­ளா­தார ஒன்­றி­ணைவு ஏற்­ப­ட­ வேண்­டு­மாயின் அதன் ஆற்றலை  தலை­வர்கள் உண­ர­வேண்டும்.  அத்­துடன்  இந்தியாவுக்கும் பாகிஸ்­தா­னுக்கும் இடையில் காணப்­ப­டு­கின்ற முரண்­பா­டு­களே  பின்­ன­டைவு  பிர­தான கார­ண­மாகும். 

 சார்க் நாடுக­ளுக்கு இடை­யி­லான சப்டா எனப்­ப­டு­கின்ற  சார்க் சுதந்­திர வர்த்­தக உடன்­ப­டிக்­கையும் வெற்­றி­ய­ளிக்­க­வில்லை. எனவே  தெற்­கா­சிய பிராந்­தியம் பொரு­ளா­தார ரீதியில் ஒன்றிணைந்து மக்­க­ளுக்கு அதன் நன்­மைகள் கிடைக்­க­ வேண்டுமானால் தெற்­கா­சிய பிராந்­திய நாடு­களில் அர­சியல் தீர்மானங்கள்  எடுக்­கப்­ப­ட­வேண்டும் என்று  டாக்டர் கணேசமூர்த்தி  கூறு­கிறார் 

இவ்­வாறு பார்க்­கும்­போது சார்க் பிராந்­தியம்  பொரு­ளா­தார ரீதியில்   ஒன்­றி­ணைந்து செயற்­ப­டு­வ­தற்கு முதலில் அதன் தலை­வர்கள்  அர்ப்­ப­ணிப்­புடன் செயற்­ப­ட­வேண்டும்.  துணிச்­ச­லான முடி­வு­களை எடுக்­க­வேண்டும். தற்­போ­தைய சூழலில் ஐரோப்­பிய ஒன்­றியம் ஒரு பல­மான அமைப்­பாக  இருப்­ப­தற்கு காரணம்   அந்த நாடுகளின்  தலை­வர்­களின் அர்ப்­ப­ணிப்­பாகும்.  ஆசியான் அமைப்பையும்  நாம் இந்­த­ வ­கைக்குள் சேர்க்­கலாம். எனவே சார்க் நாடு­களின் தலை­வர்கள் இது­கு­றித்து ஆழ­மாக சிந்­திக்­க ­வேண்டும். 

அமர்ந்து பேசுங்கள் 

இதற்கு சார்க்  தலை­வர்கள் ஒரு இடத்தில் அமர்ந்து முதலில்  பேச்சு­வார்த்தை  நடத்­த­வேண்டும். ஆரம்பக் கட்­ட­மாக சார்க் நாடுகளில் பொரு­ளா­தார நிபு­ணர்கள் பங்­கேற்கும் ஒரு மாநாட்டை   நடத்­த­வேண்டும்.  தற்­போது இந்த ஊட­க­வி­யலா­ளர்­க­ளுக்­கான மாநாட்டை நடத்­திய அரி­சோனா பல்­க­லைக்­க­ழ­கமே சார்க் நாடுகளின் பொரு­ளா­தார  நிபு­ணர்கள் கலந்­து­கொள்ளும் மாநாட்டை நடத்தி சார்க் பிராந்­தியம்     பொரு­ளா­தார  ரீதியில் இணைந்து செயற்­ப­டு­வதால்  எவ்­வா­றான நன்­மை­களை பெற்றுக்கொள்ளும் என்­பது குறித்து  ஆரா­யலாம்.   அது தொடர்பில்  ஒரு பிர­க­ட­னத்தை வெளியி­டலாம். அந்தப் பிரகடனத்தை சார்க் நாடு­களின் தலை­வர்­க­ளுக்கு  அனுப்பி சார்க் பிராந்­தி­யத்தில் காணப்­ப­டு­கின்ற பொரு­ளா­தார  ஆற்­றலை உணரவைக்­க ­வேண்டும்.  

அத­னூ­டாக ஐரோப்­பிய ஒன்­றியம் போன்ற உலகில் ஒரு பலம்வாய்ந்த  பொரு­ளா­தார பிராந்­தி­ய­மாக  சார்க் பிராந்­தி­யத்தை உரு­வாக்­கலாம் என்ற விடயம் உணர்த்­தப்­ப­ட­ வேண்டும்.   இதன் ஆரம்ப நட­வ­டிக்­கைகள் கடி­ன­மா­ன­தாக இருக்­கலாம். ஆனால் இதற்­கான முயற்­சி­களை எடுப்­பது அவ­சி­ய­மா­கி­றது.   

இன்று உலகில் வலு­வான அமைப்­பாக இருக்­கின்ற ஐரோப்­பிய ஒன்­றியம்  ஒரே இரவில் இந்த  நிலையை அடை­ய­வில்லை. பாரிய போராட்­டங்கள் யுத்­தங்­களின் பின்­னரே   ஐரோப்­பிய  ஒன்­றியம் தற்­போது இந்த நிலை­மைக்கு வந்­தி­ருக்­கின்­றது.   

எனவே இதற்­கான நட­வ­டிக்­கை­களை படிப்­ப­டி­யாக முன்னெடுக்கலாம். கல்­வி­யா­ளர்கள், ஊட­க­வி­ய­லா­ளர்கள் பொருளா­தார நிபு­ணர்கள்  இது தொடர்பில் வலி­யு­றுத்தும் அழுத்தங்­களை பிர­யோ­கிப்­பது அவ­சி­ய­மா­கின்­றது.  

சார்க் பிராந்­தியம் பொரு­ளா­தார ரீதியில் ஒன்­றி­ணை­வதன் மூலம் ஏற்­படும் நன்­மைகள்  மிக அதி­க­மாகும்.  இத­னூ­டாக உறுப்பு நாடுகளின் வறுமைஇ வேலை­யின்மை வீதங்­களை குறைக்க முடியும். பிராந்­தி­யத்தில் அமை­தியை நிலை­நாட்ட முடியும்.  பிராந்­தி­யத்தின்  மனி­த­வளம்இ  தொழில்­நுட்ப  அறிவு என்­பன பலம­டையும்.  மக்கள் பொரு­ளா­தார நன்­மை­களை அதி­க­ளவில் பெற்­றுக்­கொள்­வார்கள்.  

தெற்­கா­சிய அபி­வி­ருத்தி  வங்­கியை உரு­வாக்­கலாம் 

தற்­போது சார்க் பிராந்­தி­யத்திலுள்ள நம்­பிக்­கை­யின்­மையை துடைத்­தெ­றிய முடியும்.  இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் முரண்பாடு எவ்வாறு சார்க்  பொருளாதார ரீதியில் ஒன்றிணைவதை தடுக்கின்றதோ அதனைவிட சார்க் பிராந்தியத்தில் காணப்படும் நம்பிக்கையின்மை அழுத்தம் பிரயோகிக்கும் காரணியாக உள்ளது. அதனால் அந்த விடயம் குறித்து அவதானம் செலுத்தப்படுவது இன்றியமையாதது. மேலும்   போக்குவரத்து துறை வலுவடைவதுடன்  மக்கள் தொடர்பும் அதிகரிக்கும்.

 தெற்காசிய அபிவிருத்தி வங்கி ஒன்றை உருவாக்குவதற்கான குறிக்கோளை நோக்கியும் பயணிக்கலாம். தெற்காசிய வங்கியை உருவாக்கவேண்டுமானால் மேலே குறிப்பிடப்பட்ட நான்கு கட்டங்களில் நான்காவது கட்டத்துக்கு சார்க் பிராந்தியம் செல்லவேண்டும். ஆனால்  சார்க் பிராந்தியம் பொருளாதார ஒன்றிணைவில் இன்னும் முதலாவது கட்டத்தையே அடையவில்லை என்பதே இங்கு யதார்த்தமானதாக உள்ளது. 

சார்க் பிராந்தியம் மிகவும்  மெதுவாகவே பொருளாதார ரீதியில் அடியெடுத்து வருகின்றது. விரைவுபடுத்த  வேண்டியது அவசியமாகும்.  குறிப்பாக புவியியல்  ரீதியிலான  சார்க் பிராந்தியத்தின் அமைவிடம்  தொடர்பாக சார்க் தலைவர்கள் உணர்ந்து செயற்படுவதுடன் அதன் ஆற்றலை பயன்படுத்த வேண்டும்.   

சார்க்  பிராந்தியத்தில் காணப்படும்  பொருளாதார வளர்ச்சி மற்றும் அபிவிருத்திக்கான  ஆற்றலை  உறுப்பு

நாடுகளின்  தலைவர்கள் புரிந்துகொள்ள வேண்டியது அவசியமாகும்.   விசேடமாக அரசியல் கட்சிகள் தங்களது  தேர்தல் விஞ்ஞாபனங்களில் இந்த விடயத்தை சுட்டிக்காட்டி  மக்களை  தெளிவு படுத்தவேண்டும்.   சார்க் பிராந்தியத்தில் பதற்றத்தை தடுப்பதற்கான ஒரே வழி பொருளாதார ரீதியான ஒன்றிணைவு என்பதே உண்மையாகும்.